İslamoğlu Tef. Ders. Araf (146-151)(55-E)

D sayfasından devam

146-) Seasrifü an âyâtiyellezine yetekebberune fiyl Ardı Bi ğayril Hakk* ve in yerav külle ayetin lâ yu'minu Biha* ve in yerav sebiyler rüşdi lâ yettehızûhu sebiyla* ve in yerav sebiylel ğayyi yettehızûhu sebiyla* zâlike Bi ennehüm kezzebu Bi âyâtina ve kânu anha ğafiliyn;

Haksız olarak arzda büyüklenenleri, mucizevî kuvvelerimden uzak tutacağım; çünkü onlar hangi mucizeyi görseler, ona iman etmezler! Rüşd yolunu görseler, o yola girmezler... Sapıklık yolunu görseler, onu yol edinirler... Bu, onların (hakikate) işaretlerimizi yalanlamaları ve onlardan gâfiller olmaları dolayısıyladır. (A.Hulusi)

146 - Âyetlerimden uzaklaştıracağım yer yüzünde o haksızlıkla büyüklenenleri, ki her âyeti görseler de ona iman etmezler, rüşt yolunu görseler de onu yol tutmazlar, ve eğer sapıklık yolunu görürlerse onu yol tutarlar, öyle: çünkü onlar âyetlerimizi tekzip etmeyi âdet edinmişler ve hep onlardan gâfil olagelmişlerdir. (Elmalı)

Seasrifü an âyâtiyellezine yetekebberune fiyl Ardı Bi ğayril Hakk Yeryüzünde haddini aşarak büyüklük taslayanları ayetlerimden uzak tutacağım. ve in yerav külle ayetin lâ yu'minu Biha isterse onlar her türlü mucizeye şahit olsunlar. Yine de ona inanmazlar.

Burada çok önemli bir uyarı var. Yine de ona inanmazlar. İsterse her türlü mucizeye şahit olsunlar, onlar yine de inanmazlar. Neden? Çünkü alabora olmuş bir bilinçle bakıyorlar. Ayetler boyunca hep buna dikkat çektim; Alabora olmuş bir bilinç, ters dönmüş bir bilinç.

ve in yerav sebiyler rüşdi lâ yettehızûhu sebiyla yine onlar Hakk yolunu görüyor olsalar bile o yoldan gitmezler. * ve in yerav sebiylel ğayyi yettehızûhu sebiyla fakat sapık yolu görünce hemen onu kendilerine yol olarak benimserler.

Ne kadar açık değil mi? Tefsire falan gerek yok, tefsir edilmiş bir biçimde gönderilmiş zaten, mufassal, zâlike Bi ennehüm kezzebu Bi âyâtina ve kânu anha ğafiliyn; İşte bu onların ayetlerimizi yalanlamaları ve onlara karşı umursamazlıkları nedeniyledir.

Geldi mi şimdi? Dikkat buyurun, ayetin bu son cümlesi çok önemli. Kendi bireysel ve hevai yargılarını genel, geçer tek ölçü olarak gören ve dolayısıyla bireysel sorun, kaygı ve endişelerini, mutlak ahlaki ölçülerinin, ilahi değer yargılarının üzerinde gören kibirli insanların tamamınadır işte bu ayetteki ebedi hakikat. Kendi kişisel , sübjektif görüşünü, Allah’ın insanlık için koyduğu genel yasaların, objektif yasaları üzerinde görüp, kendi kişisel kaygılarını, kendi kişisel endişelerini mutlak ahlaki ölçülerin üzerinde tutmak. İşte bu, bunlara böylesine bir mesaj.

 147-) Velleziyne kezzebu Bi âyâtiNA ve Lıkail Ahireti habitat a'malühüm* hel yüczevne illâ ma kânu ya'melun;

(Hakikate) işaretlerimizi ve âhiret likâsını (sonsuz gelecek yaşamın getirisini) yalanlayanların yaptıkları boşa gitmiştir... (Onlar) sadece yapmakta olduklarının sonucunu yaşamıyorlar mı? (A.Hulusi)

147 - Halbuki ayetlerimizi ve Âhirete kavuşacaklarını tekzip edenlerin bütün amelleri heder ola gelmiştir, her halde çekecekleri sırf kendi amellerini cezasıdır. (Elmalı)

Velleziyne kezzebu Bi âyâtiNA ve Lıkail Ahireti habitat a'malühüm Nitekim ayetlerimizi ve ahiret buluşmasını yalanlayan kimselerin yapıp ettikleri boşa gidecek. hel yüczevne illâ ma kânu ya'melun; öyle ya, onların yaptıklarının karşılığından başka bir şeyle mi ödüllendirilmeyi bekliyorlar.

İlginç değil mi? Soru ilginç. Yani kötüyü tercih edip iyi sonuç bekleyenlerin gülünç tavrına örtülü bir istihza. Hem kötü yapacaklar, hem de iyi karşılık bekleyecekler. Onlar yaptıklarının karşılığını almayacaklarını mı sanıyorlar. Dahası, yaptıklarından başka bir karşılık mı verileceğini umuyorlar.

Görüyorsunuz ya Allah’a bigane kalınca insanın yaptıklarının mantığı da kalmıyor. Mantık ta yok oluyor. Kötüyü yapıp iyiyi beklemek, hiç çalışmayıp ücret günü ücret talep etmek gibi.

148-) Vettehaze kavmü Musa min ba'dihi min huliyyihim 'ıclen ceseden lehu huvar* elem yerav ennehu lâ yükellimühüm ve lâ yehdiyhim sebiyla* ittehazûhu ve kânu zalimiyn;

Musa'nın halkı ondan sonra (yani Musa'nın Tur'a çıkışından sonra), kendilerinin değerli süs eşyalarından meydana gelen, (buzağı gibi) böğürebilen buzağı heykeli edindiler... Fark edemediler mi ki o (heykel) onlarla ne kelâm edebiliyor ne de bir yola hidâyet edebiliyor? Onu (ilâh) edindiler ve zâlimler oldular (nefslerine zulmettiler)! (A.Hulusi)

148 – Musâ’nın arkasından ise kavmi tutmuşlar huliyyatlarından bir dana: böğüren bir heykel edinmişlerdi, görmemişler miydi ki o, onlara bir söz de söyleyemezdi, bir yol da gösteremezdi, fakat onu idindiler ve zalim idiler. (Elmalı)

Vettehaze kavmü Musa min ba'dihi min huliyyihim 'ıclen ceseden lehu huvar Ve Musa’nın halkı onun peşi sıra takılardan yaptıkları ses çıkaran bir buzağı heykelini tanrı edindiler.

Yeni bir pasaj. Yukarıda kestiği konuya yeniden girdi. Aslında yukarıda anlatmayıp buraya bıraktığım şey de buydu. Musa’nın ümmeti arkasına takılan, iman edenler o ayrılınca, kendi başlarına kalınca ses çıkaran bir buzağı heykeli yapıyorlar, tanrı ediniyorlar.

elem yerav ennehu lâ yükellimühüm ve lâ yehdiyhim sebiyla Onlar, onun kedileri ile konuşmayacağını, kendilerine vahiy indirmeyeceğini, ya da yol göstermeyeceğini görmüyorlar mıydı sanki. Çok ilginç değil mi? Rabbimizin, vahyin bu sorusu çok ilginç.

ittehazûhu ve kânu zalimiyn; yine de onu tanrı edindiler. Çünkü onlar alabora olmuş bir bilinç taşıyorlardı. Zulme gömülmüş kimselerdi.

Evet sevgili dostlar, İlginç..! El ‘icl, buzağı, yani sığır yavrusu anlamına. Türkçede de öyle kullanılıyor. Neden sizce buzağı yaptılar? Başka bir şey yapamazlar mıydı. Neden buzağıya tapmaya başladılar. Aralarında Samiri isimli, yine Kur’an dan öğreniyoruz, bir sanatkar, bir kuyumcu sanatkar. Takıları topluyor Hz. Musa ayrılınca. Onlardan güzel bir altın buzağı heykeli yapıyor. Üstelik firavunların halkı korkutmak için  tanrıları, özellikle bu totemleri, keçi gibi, koyun gibi. İşte bunlar hep bereket tanrısı, tanrıları. Öküz gibi, boğa gibi hayvanlardan olan totem tanrıları, bir de rüzgara karşı koyunca ses çıkaran bir düzenekle yapıyorlar. Ki halk gerçekten ses çıkarıyor zannedip te korksun diye. İşte böyle bir put yapıyorlar.

Neden buzağı sorusu önemli. Çünkü apis, kutsal sığır, bereket tanrısı idi Mısır’ın, firavunların. Biz biliyoruz ki kökeni Muvahhit, hermetik öğretiye dayansa da, daha sonra Mısır çok tanrılı bir hale gelmiş ve yüzlerce uydurma tanrıya tapar olmuştu Mısır’lılar.

İşte onlardan biri de apis idi. Boğa tanrısı, kutsal boğa. Ki kutsal boğalardan biri ölünce yerini alacak bir buzağı bulunur, şimdi antik bir kent olan Menfis teki apiyon tapınağına yerleştirilirdi. Sığır tapınağı demektir apiyon. Sığır mabedi yerleştirilirdi. Apis rahipleri, rahipleri vardı buranın. Yani boğa, inek tanrı, etrafında rahipler.

Ne yaparlardı? Tarihin bize verdiği bilgilere göre ineğin, boğanın hareketlerini tefsir ederlerdi. Kehanet çıkarırlardı. Kuyruğunu şöyle oynatırsa böyle olacak. Şöyle böğürürse bu felaket gelecek, sağa yatarsa böyle olacak, sola yatarsa böyle olacak. Etrafında da bir yığın sığır müfessirleri vardı.

Düşünebiliyor musunuz, bir sektör haline geliyor aynı zamanda. Çok ilginç ve bu adamlar sığırın.., inektir, boğadır, hayvandır yani, hayvan. Bilinçsiz.., nasıl olur demeyin. İnsan hakikatten uzaklaşınca böylesine mantıksızlaşır ve onun hareketlerine bakarak koca bir ülkeye yön verirlerdi Apis rahipleri.

Onun için ve Yeremya kitabında, Ahdi Kadim’de Mısır çok genç ve güzel bir inek diye bir cümle var. Ben buradan yola çıkarak aslında Musa peygamberin ayrılığında bir yavru inek heykeli yapıp ta tapanlar, Mısır’a tapıyorlardı. Özlemişlerdi Mısır’ı. Düşmanlarına tapıyorlardı. Toprağa olan bağlılıkları özgürlük, iman ve onur pahasına idi. İşte bu ayette Özgürlük, onur ve iman pahasına toprağa bağlılığın olmayacağını bize gösteriyor ve böyle bir sapmayı reddediyordu.

Onun için burada İsrail oğulları düşmanına aşık olan bir tipi gösteriyordu. Böylesine bir onursuzluk.

149-) Ve lemma sukıta fiy eydiyhim ve raev ennehüm kad dallu, kalu lein lem yerhamna Rabbuna ve yağfir lena lenekûnenne minel hasiriyn;

Düşünüp, hakikatten sapmış olduklarını fark ederek pişman olduklarında: "Yemin olsun ki, Rabbimiz bize rahmet etmez ve bizi mağfiret etmez ise, kesinlikle hüsrana uğrayanlardan oluruz" dediler. (A.Hulusi)

149 - Vaktâki ellerine kırağı düşürüldü ve cidden sapmış olduklarını gördüler, kasem olsun ki, dediler: eğer bize merhamet etmez de rabbimiz, mağfiret buyurmazsa her halde hüsranda kalanlardan olacağız. (Elmalı)

Ve lemma sukıta fiy eydiyhim ve raev ennehüm kad dallu, kalu Pişmanlık içinde elleri yanlarına düşüp te satmış olduklarının farkına varınca şöyle dövündüler.

lein lem yerhamna Rabbuna ve yağfir lena lenekûnenne minel hasiriyn; Eğer rabbimiz bize acıyıp ta bağışlamazsa işte o zaman biz büsbütün kaybedenlerden olacağız.

150-) Ve lemma race'a Musa ila kavmihi ğadbane esifen, kale bi'sema haleftümuniy min ba'diy, eaciltüm emre Rabbiküm* ve elkal'elvaha ve ehaze Bi re'si ehıyhi yecurruhu ileyh* kalebne ümme innel kavmestad'afuniy ve kâdu yaktüluneniy* fela tüşmit Biyel a'dae ve lâ tec'alniy me'al kavmiz zalimiyn;

Musa halkına öfkeli ve üzgün olarak döndüğünde: "Arkam sıra ne kadar çirkin şeyler yaptınız! Rabbinizin hükmünü bekleyemediniz mi?" dedi... (Derken) levhaları yere bırakıp, kardeşinin başını tuttu ve onu kendine çekti... (Harun) dedi ki: "Anamın oğlu! Muhakkak ki bu topluluk beni zayıf - güçsüz buldu ve nerede ise beni öldüreceklerdi... Düşmanlarımı sevindirme ve beni şu zâlimler topluluğu ile bir tutma!" (A.Hulusi)

150 - Vaktâki Musâ kavmine gadabnâk, esefnâk, olarak döndü, bana arkamdan ne fena halef oldunuz? Rabbinizin emrini ivdiniz mi? dedi ve elvahı bırakıverip kardeşini başından tuttu, kendine doğru çekiyordu, Anam oğlu, dedi: inan olsun bu kavim beni hırpaladılar, az daha beni öldürüyorlardı, sen de benimle düşmanları sevindirme ve beni bu zalim kavim ile beraber tutma. (Elmalı)

Ve lemma race'a Musa ila kavmihi ğadbane esifen, kale Ve Musa halkının yanına döndüğünde, hüzünle karışık bir öfke ile dedi ki;

bi'sema haleftümuniy min ba'diy Benim yokluğumda ne berbat bir yol tutturmuşsunuz öyle..!

Celalli bir peygamberdi. Sert bir micaza sahipti.

eaciltüm emre Rabbiküm Rabbinizin emrini çiğnemede bu ne acele böyle.  ve elkal'elvaha ve ehaze Bi re'si ehıyhi yecurruhu ileyh hemen levhaları fırlattı, attı, kardeşinin başını kavrayıp kendine doğru çekti.

Dikkatinizi çekiyor mu? Levhaları attı. Levhalarda ne yazıyordu? Allah’ın emirleri. Peki levhaları neden attı? Şimdi böyle bir soru resmen gündem değiştirmektir. Parmak ayı gösterirken aya değil de parmağa bakmaktı. İşte bazılarının zihni böyle ters çalışır. Levhaları atmak günah değil mi? Allah’ın emrini tutmak için levhaları attı. Onun için ters çalışırsa zihin nerelerden ne çıkarır ona bir örnek olsun diye sırf burada böyle gerçekten de gülünç kaçan bir soruyu sordum.

kalebne ümme innel kavmestad'afuniy ve kâdu yaktüluneniy Harun dedi ki ona; Anamın oğlu diye yakındı bu topluluk beni etkisiz hale getirdi, hatta az kalsın canıma kastedeceklerdi. fela tüşmit Biyel a'dae ve lâ tec'alniy me'al kavmiz zalimiyn; sakın ola ki düşmanlarıma karşı beni gülünç duruma düşürme. Aman bunu yapma bana ve beni bu zalimler güruhuyla bir tutma. Diye yalvardı.

İlginçtir, Tevrat’ta ki anlatım buzağı heykelini yapma ve ona tapma eylemini Hz. Harun’a atar. Böylesine bir iftira. Tevrat’ı sonradan yazanlar, yazan kalemler kendi peygamberler de olduğu halde Hz. Harun’un put yapıp ona taptığını söyleyecek kadar ileri gidebilmişlerdir. Kur’an bunun bir iftira olduğunu adeta zımnen söylercesine bir peygambere yakışmayacak hiçbir eylemi, peygambere nispet etmez. Ancak olayın gerçeğini işte böyle verir.

151-) Kale Rabbığfirliy ve liehıy ve edhılna fiy rahmetiKE ve ENTE Erhamür Rahiymiyn;

(Musa) dedi ki: "Rabbim... Beni de kardeşimi de mağfiret et ve bizi rahmetine dâhil et... Sen, Erhamur Rahıymiyn'sin." (A.Hulusi)

151 - Dedi: rabbim bana ve kardeşime mağfiret buyur ve bizi rahmetinin içine koy, sen ki erhamürrahimînsin. (Elmalı)

Kale Rabbığfirliy ve liehıy ve edhılna fiy rahmetiKE ve ENTE Erhamür Rahiymiyn; Musa bir peygambere yakışanı yaptı o anda ve dedi ki; Rabbim, beni bağışla, kardeşimi de bağışla ve bizi koruyucu şefkat inle kuşat. Çünkü sen merhametlilerin en merhametlisisin. Hz. Musa’nın bu duasına ta yürekten biz de amin diyor ve buna şu duayı ekliyoruz.

Rabbim, Ümmeti Musa’nın Yahudileşip yoldan çıktığı gibi, ümmeti Muhammed’i Yahudileşmekten koru.

“Ve ahiru davana velil hamdülillahi rabbil alemiyn”

55. videonun sonu.

55. videoyu toplu haldehttp://kurantefsir.wordpress.com/2011/08/18/islamoglu-tef-ders-araf-127-15155/ bulabilirsiniz.