A sayfasından devam.
42-) Kul men yekleüküm Bil leyli ven nehari
miner Rahmân* bel hüm an zikri Rabbihim mu'ridun;
De ki:
"Gece ve gündüzünüzde, Rahmân'dan (özündeki
Rahmânî hakikatin gereklerini yaşayamamanın sonucu olan azap hâlinden) sizi kim korur?"... Hayır, onlar Rablerinin
zikrinden yüz çeviricilerdir! (A.Hulusi)
042 - De
ki sizi: gece ve gündüz o rahmandan kim koruyabilir? Fakat onlar rablerinin
zikrinden sarfı nazar etmişlerdir. (Elmalı)
Kul men yekleüküm Bil leyli ven nehari miner
Rahmân De ki sizi o sınırsız rahmet kaynağına, o rahmana karşı gece
ya da gündüz kim koruyacak.
Özellikle rahman ismi
kullanılıyor. Rahmetin kaynağından gazaba talip olmak ne büyük talihsizlik.
Böyle bir ima hissediyorum. Rahman sıfatıyla öne çıkarıyor rabbimiz. O rahmetin
sınırsız kaynağı iken, siz bu kaynaktan gazaba talip oluyorsunuz. Bu nasıl
akıl, bu nasıl ahmaklık dercesine. Yani bunu nasıl beceriyorsunuz. Rahmetin
kaynağından rahmete talip olunur. Siz ise rahmetin varlık içinde ki mutlak
kaynağından gazaba talip oluyorsunuz. Yani bunun için epeydir bir çaba
gösteriyorsunuz.
Bu gerçekten dehşet bir şey olsa
gerek. O varlığa, yarattıklarına ve bu yarattıklarının zirvesinde yerleştirdiği
insana rahmet etmek için tüm fırsatları değerlendiriyor, rahmet etmek için
kendisine bahane vermenizi istiyor yasası gereği. Ama siz bütün bu çağrılara ,
bütün bu yol göstermelere sırt dönerek nasıl beceriyorsanız yine de o rahmet
kaynağından gazap devşiriyorsunuz. İşte dehşet çelişki bu. İnsan oğlunun içine
düşebileceği en büyük çelişki.
bel hüm an zikri Rabbihim mu'ridun ama
hayır onlar rablerinin uyarılarından yüz çeviriyorlar. Yukarıda rahman sıfatı,
burada rab sıfatı öncelendi. Zaten onların rahman olan Allah’ın rahmetinden bir
pay almak için çabalamamalarının temelinde Allah’ın rububiyetine teslim olmamak
yatıyor. Yani terbiyesine teslim olmamak. Çünkü onlar terbiye edilmemiş bir
akıl, terbiye edilmemiş bir bilinç, terbiye edilmemiş bir şahsiyet, terbiye
edilmemiş bir tasavvur sahibi.
Onun içinde vahiy bir inşa
projesidir. İlahi bir inşa projesidir. Maksadı da insan yontmaktır. Önce
insanın tasavvurunu sonra aklını sonra şahsiyetini sonra hayatını inşa eder.
İnşa edilmemiş bir akıl imha edilmiş demektir. İnşa edilmemiş bir tasavvur,
imha edilmiş, inşa edilmemiş bir insan imha edilmiş demektir.
İnşa edilmiş bir insan melekleri
aşabilen bir ulvi varlık olurken, inşa edilmeyip imha edilmiş bir insan ise
şeytanların bile yanına besmele çekerek yaklaştığı çok çukur bir varlık
olabilir. Ki Kur’an ..kel en'ami belhüm edal (A’raf/179). Hayvanlar gibi diyor, daha da aşağı. Onun
için burada ilahi inşaya bir çağrı da seziyoruz.
43-) Em lehüm alihetün temne'uhüm min duniNA*
lâ yestetıy'une nasre enfüsihim ve lâ hüm minna yushabun;
Yoksa
onların, kendilerini koruyacak bizim dûnumuzda ilâhları mı var? (Oysa) onlar (vehmettikleri tanrılar), ne
kendi nefslerini kurtaracak güce sahip olurlar; ne de tarafımızdan destek
görürler. (A.Hulusi)
043 - Yoksa
onlar için kendilerini önümüzden men edecek ilâhlar mı var? Onlar kendi
nefislerini bile kurtaramayacakları gibi bizden sahabet de olunmazlar. (Elmalı)
Em lehüm alihetün temne'uhüm min duniNA
yoksa onların bizim dışımızda kendilerini savunacak bir takım tanrıları mı var. lâ yestetıy'une
nasre enfüsihim ve lâ hüm minna yushabun o sahte tanrılar, o düzmece
ilahlar, o kurgu eseri tanrılar kendilerine dahi yardım edecek güçten
yoksunlar. Üstelik onlara katımızdan hiçbir himaye, hiçbir koruma da
ulaşmayacak. Yani kendilerine dahi bir yardımları dokunmayan bu sahte
tanrıların size herhangi bir yardım edeceğini mi düşünüyorsunuz.
Hakikaten tipik bir çelişki.
Akıllı geçinen İnsanoğlunun kutsaldan bağlarını koparıp, Allahsız bir hayat
inşa etmeye kalktığında nasıl komik bir duruma düşüp, elleriyle kendisine
düzmece tanrılar icat ettiğini görmek için kadim tarihe, insanoğlunun geçmişte
ki totem ve putlara inandığı tarihe gitmenize hiç gerek yok ki. Aklının
geliştiğini düşündüğümüz, insanoğlunun ileri gittiğini düşündüğümüz, yada iddia
edildiği böylesi bir zamanda insanın icat ettiği sahte tanrılara bakınız. Hala
aynı şey devam ediyor ve hala insan bu aziym çelişkiyi yaşıyor. Fakat eskiden
tanrılar belki bu kadar cıcılı bıcılı, bu kadar imajlı değildi. Şimdi sahte
tanrıların imajını değiştirdiler.Aslında içerik yine aynı, çelişki yine aynı,
zavallılık yine aynı. İnsan Allah’a kul olmayınca kul olacak bir şeyler mutlaka
buluyor.
44-) Bel metta'na haülai ve abaehüm hatta tale
aleyhimül 'umür* efela yeravne enna ne'til Arda nenkusuha min atrafiha*
efehümül ğalibun;
Hayır,
biz bunları ve atalarını (dünya nimetlerinden) yararlandırdık. O kadar ki, onlara ömür çok uzun geldi (bitmeyecekmiş gibi)!
Görmüyorlar mı ki biz arza (fiziksel bedene) geliyoruz, onun etrafından onu noksanlaştırıyoruz (tâ ki yaşlanır ve ölümü tadar)...
Galipler onlar mı? (A.Hulusi)
044 - Doğrusu
biz, onları ve atalarını yaşattık hattâ o ömür onlara uzun geldi, fakat şimdi
görmüyorlar mı o Arzı etrafından eksiltip duruyoruz, o halde galip onlar mı? (Elmalı)
Bel metta'na haülai ve abaehüm hatta tale
aleyhimül 'umür hayır, biz onları ve atalarını geçici zevklere
daldırdık, geçici zevklerin içine yuvarladık. Onlarla oyalattık Ta ki ömrün
kendileri için böyle uzayıp gideceği zehabına kapıldılar. Yani bu hayat hep
böyle cicim cicim gider zannettiler. Kutsaldan ve aşkından koparılmış bir hayat
sahte bir ebedilik duygusu verir.
İşte bu. Eğer hayatı kutsaldan
arındırırsanız, eğer hayatı ilahi olandan uzaklaştırırsanız, sahibine sahte bir
ebedilik duygusu sunar. Zaten şeytanında en büyük kandırma aracı bu değil
miydi? İnsanoğlunun ilk atasını böyle aldatrmaya çalışmadı mı. ..en teküna melekeyni ev teküna minel halidiyn. (A’raf/20) şeytanın Adem’e söylediği şey buydu. Ebedileşmek
istemez misiniz. Ya da melek olmak, melekleşmek, yani mükemmelleşmek ve
ebedileşmek.
Buyurun
insanın bu zaafı şeytana yarıyor. Onun için insan bu zaafı dolayısıyla daima
kutsalla ilişkisini kesiyor. Burada da o vurgulanıyor.
efela yeravne enna ne'til Arda nenkusuha min
atrafiha iyi ama onlar görmüyorlar mı ki biz yer yüzünü ve yer
yüzüne müdahil olup ona ait değerleri her bir tarafından sürekli eksiltiyoruz.
nenkusuha min atrafiha her tarafından eksiltmek anlamına gelen bu
deyimsel ibareyi, biz değerleri eksiltiyoruz biçiminde çevirdik. Çevirimiz bu
eksilişin bir değer eksilmesi olduğu yönünde. Yer yüzünün uzatılıp yayılması,
medetnehe ibaresi de başka ayetlerde gelir ki, Rad/3. ayeti mesela, başka
surelerde de var. Bu birbiri ile zıtlık oluşturur. Eksiltilmesi yer yüzünün ve
uzatılması.
Şimdi bir takım değerler, nedir
bunlar vahiy, medeniyet inşa, ilim, irfan, ihsan, ahlak, onur, şeref, haysiyet,
kişilik gibi bireysel ve toplumsal bir takım değerler bazı coğrafyalardan
alınıp, bazı toplumlardan işledikleri günahlar yüzünden, ya da hakikate karşı
duruşları yüzünden alınıp başka bazı coğrafyalara, toplumlara verildiğini yine
biz Kur’an dan öğreniyoruz. Mesela;
..men yertedde minküm an diynihı fesevfe
ye'tillâhu Bi kavm..(Maide/54) kim onun hayat sistemine karşı sırt
çevirirse, sizin içinizden kim böyle yaparsa, Allah onların yerine yepyeni bir
toplum getirir diyor. Yine bir başka ayet;
İn yeşe' yüzhibküm
ve ye'ti Bi halkın cediyd.
(İbrahim/19)(Fatır/16) eğer siz Allah’a kulluk etmezseniz, eğer siz kendinize
yabancılaşırsanız, eğer siz umutsuz bir vakaya dönüşürde iblisleşirseniz ki
iblisin bir anlamı da budur, o zaman Allah sizin kökünüzü kazır yerinize yepyeni
bir cins getirir. Bunun gibi Kur’an da ayetler var. Bir çok ayet var ve bu
ayetlerle yukarıda ki ibareleri yan yana düşündüğümüzde yer yüzünü uzatmak ya
da eksiltmek, değer eksiltilmesi veya değer eklenmesi, değer yüklenmesi anlamı
vermek gayet mümkündür. Onun için biz burada ki nenkusuha min atrafiha ibaresine de değer eksiltilmesi biçiminde.
Eğer Allah’a sırt çevirirseniz, eğer kutsalla ilişkinizi keserseniz, eğer vahye
kendinizi inşa ettirmezseniz Allah sizin değerlerinizi eksiltir manasında
anlamamız gayet doğru olacaktır.
efehümül ğalibun böylesi bir durumda
kalkıp bir de kazanacaklarını umuyorlar öyle mi? Diyor. Yani bunu nasıl
umabiliyorlar. Hem Allah’a sırt çevirecekler, hem vahye kulak tıkayacaklar, hem
kendilerine yabancılaşacaklar, hem fıtrat alt yapılarının üstünü örtüp küfre
dalacaklar hem de en sonunda kazanan kendileri olacak, ne mümkün.
45-) Kul innema ünziruküm Bil vahyi, ve lâ
yesme'ussummüddu'âe izâ ma yünzerun;
De ki:
"Ben sizi sadece vahiy ile uyarıyorum"... (Ne var ki) sağırlar uyarıldıklarında
çağrıyı işitmezler! (A.Hulusi)
045 - De
ki ben sizi ancak vahiy ile inzar ediyorum, amma ne kadar inzar edilseler
sağırlar daveti işitmezler. (Elmalı)
Kul innema ünziruküm Bil vahy Ey
Muhammed ben sizi sadece vahiyle uyarıyorum de. Evet, Resulallah’a;
muhataplarına söylemesi gereken bir söz talim ediliyor. Ben sizi sadece vahiyle
uyarıyorum. Yani ben kendiliğimden bir şey katmıyorum. Ya da kişisel
endişelerimle yola çıkmış değilim. Benim endişelerim rabbimin bana verdiği
talimatlarla oluşuyor. Onun için aslında sizi uyaran Allah’tır. Dolayısıyla ben
sadece bir aracıyım. Allah’tan aldıklarımı size getiriyorum. O nedenle bu
uyarıya kulak verirseniz bana kulak vermiş olmayacaksınız, Allah’a kulak vermiş
olacaksınız.
Tabii ki tersi de geçerli. Eğer
sırt çevirirseniz bana asi olmuş olmayacaksınız, Allah’a isyan etmiş,
dolayısıyla ona sırt çevirmiş olacaksınız ve sonuçta Allahsız bir hayat
istediğiniz ortaya çıkacak. Ama bu mümkün değil. Sırt çevirdiğiniz Allah’a
varlığınızı borçlusunuz. Bu büyük ihanettir ve bunun cezası mutlaka vardır.
ve lâ yesme'ussummüddu'âe izâ ma yünzerun
ama ne kadar uyarılsalar da kalbi sağır olanlar bu çağrıyı işitmeyecekler, hiç
duymayacaklar.
İşte dostlar Kur’an kavramlarıyla
yepyeni bir tasavvur inşa ediyor, bakınız bu ayete; sağır kim, kör kim, dilsiz
kim, akılsız kim, akıllı kim, gören kim, duyan kim. İşte sağır işitme özürlü
olan değil bu ayete göre. Asıl sağır; Hakikati duymamakta ısrar edendir. Bu
kalbin felç olma halidir. Yani inanan ve inkar eden, seven ve nefret eden o
merkez olan insan yüreğinin felç olma halidir. Eğer bedeniniz felç olursa tabii
ki doktora gider, aldığınız reçeteyle de eczaneye gider ve şifa ararsınız. Ya
yüreğiniz felç olursa kime gidersiniz. İşte Kur’an eczanesi insanın manevi
organlarının hastalıklarına birer devadır.
İşin kötüsü var ya, onlar
kendilerini sağlam zannederler. Çünkü fiziki hastalıklar gibi görünmez. Peki ne
zaman ortaya çıkar? Kalplerinin özünü gören Allah onları ortaya çıkarır. İçin
dışa döndüğü gün ortaya çıkar. O gün gelmeden evvel tedavi olurlarsa kendileri
için olmuş olacaklardır.
46-) Ve lein messethüm nefhatün min azâbi
Rabbike le yekulünne ya veylena inna künna zâlimiyn;
Yemin
olsun, eğer onlara Rabbinin azabından bir esinti dokunsa elbette: "Yazık
bize! Doğrusu biz zâlimlermişiz" derler. (A.Hulusi)
046 - Mamafih
kasem olsun rabbinin azâbından onlara bir nefha dokunursa muhakkak
diyeceklerdir ki vay bizlere! Bizler cidden zâlimler idik. (Elmalı)
Ve lein messethüm nefhatün min azâbi Rabbike le
yekulünne ya veylena inna künna zâlimiyn fakat, rabbinin azap
rüzgarından onlara bir efilti dokunsa hemen; Yazıklar olsun bize derler.
Meğerse biz boğazımıza kadar zulme gömülüp gitmiştik. Diye itiraf ederler.
Aslında yanan; vicdanın üzerine örtülen kalın küfür örtüsüdür. O yanınca
gerçeği görürler ve itiraf ederler. Ama bu itirafın hiçbir yararı olmaz.
Vicdanlarının üzerine örtülmüş o kalın küfür perdesi yanınca itiraf etseler de
bu itirafın bir değeri olmaz.
47-) Ve neda'ulmevaziynelkısta liyevmil
kıyameti fela tuzlemu nefsün şey'a* ve in kâne miskale habbetin min hardelin
eteyna Biha* ve kefa Bina hasibiyn;
Kıyamet
sürecinde ulûhiyet hükümlerine göre ölçütler koyarız! Hiçbir nefs (benlik - bilinç) en küçük
bir zulme uğramaz. Bir hardal tanesi ağırlığınca olsa dahi onu getiririz. Hesap
görücüler olarak biz (hakikatlerindeki Hasiyb
özelliği) kâfiyiz. (A.Hulusi)
047 - Biz
ise Kıyamet günü için mizanlara adâleti koruz da hiç bir nefis, zerrece zulüm
edilmez, bir hardal tanesi ağırlığınca da olsa onu getirir koruz, hesapçı da biz
yeteriz. (Elmalı)
Ve neda'ulmevaziynelkısta liyevmil kıyameti
fela tuzlemu nefsün şey'a ve biz kıyamet günü dosdoğru tartan
teraziler kurarız da hiçbir kişi en küçük bir haksızlığa bile uğratılmaz. ve in kâne miskale
habbetin min hardelin eteyna Biha hatta hardal tanesi ağırlığında
bir şey olsa onu dahi ortaya getiririz, gündeme getiririz.
Bu ayet zil zal suresinin 7. ve
8. son ayetlerini daha kolay anlamamıza yardım ediyor.
Femen ya'mel
miskale zerretin hayren yerah. (Zilzal/7)
Ve men ya'mel
miskale zerretin şerren yerah. (Zilzal/8)
Kim zerre
miktarı hayır işlerse onu görür, kimde, zerre miktarı şer işler, kötülük
işlerse onu görür. Burada ki görmenin aslında gündeme getirme, yani kaybetmeme
olduğunu anlıyoruz. Yoksa Allah’ın rahmeti, mağfireti, affı, bağışlayıcılığı
elbette sadece bırakın zerre miktarı şerri, çok büyük günahların üzerini dahi
kapatıp onları silebilir. Sileceğini zaten Kur’an da da müjdeliyor. Ama hiç
biri üstünden görünmezden gelinip te geçilmeyecek, gündeme getirilecek. Fakat gündeme
getirilip; Bu nasıl kitap ah dediğimi de yazmış, kaydetmiş, of dediğimiz de
kaydetmiş dediği gibi vahyin (Kehf/49) böyle bir film, böyle bir kamera, böyle
bir kayıt sistemi, sicil sistemi.
İşte bu
sicil sisteminin hiçbir şeyi atlamadığını ifade ediyor bu ayet. Fakat af ondan
sonra, mağfiret ondan sonra gündeme gelecek ve sen rabbim sen hiçbir şeyi
atlamadığını gözlerimle gördüm dedikten sonra rabbin, eğer affı hak etmişsen,
mağfireti hak etmişsen mağfiretine elbette ki kavuşacaksın.
ve kefa Bina hasibiyn biz hesap
görücü olarak yeterde artarız bile. Yani bir başka hesap görücü, bir başka
muhasip, bir başka hesapçı istemeyin, biz hesabını çok iyi görürüz.
48-) Ve lekad ateyna Musa ve HarunelFurkane ve
Dıyâen ve Zikran lil müttekıyn;
Andolsun
ki biz Musa ve Harun'a Furkan'ı (Hak ile bâtılı
ayırt edeni), korunmak isteyenler için bir
ışık ve bir hatırlatıcı olarak verdik. (A.Hulusi)
048 - Celâlim
hakkı için biz Musâ ile Harûn’a Furkan ve bir zıya ve bir zikir vermiştik,
muttakiler için. (Elmalı)
Ve lekad ateyna Musa ve HarunelFurkane ve
Dıyâen ve Zikran lil müttekıyn Yepyeni bir pasaja girdik. Tabii ki
yukarısı ile bağlantılı olarak. Musa ve Harun peygambere gönderilen vahye
getirdi sözü Kur’an. Öncelikle Resulallah’ın ilk muhatap olan sevgili efendimizin
tasavvurunu inşa ediyor ve onu aynı zamanda teselli de ediyor bu pasajla.
Doğrusu biz Musa ve Harun’a sorumluluk bilincine sahip olanlara iletmeleri için
hakkı batıldan ayıran Furkan, hakkı batıldan ayıran, karanlıkları aydınlığa
çıkaran dıyae’ ve yabancılaştıkları
özlerini kendilerine hatırlatan zikr
bir mesaj vermişizdir. Hz. Musa ve Hz. Harun’a peygamberlik ve vahiy
verilişinin ayrıntısını bu sureden önce işlediğimiz Tâhâ suresinde ayetler
eşliğinde dile getirmiştik.
Burada ki Furkan; vahiylerin ortak
niteliğidir. Sadece Kur’an vahyinin değil tüm vahiylerin vasfıdır, sıfatıdır ve
hem vahyin sıfatı, hem de o vahiyle inşa olunan insanın sıfatı haline gelir.
Nedir? Hakkı batıldan ayırabilecek bir ölçü. Vahiyde bu ölçü zaten vardır.
Vahiyle aklını inşa eden müminde de bu ölçü oluşur. Onun için sevgili efendimiz
Hz. Ömer’e Faruk lakabını takmışlar. Faruk adını vermişlerdi. Yani hakkı
batıldan ayıran bir ölçüye sahip olan bir akıl.
Kur’an la zihni inşa olmuş olan
bu zat, öyle bir ölçü geliştirmişti ki, hakkı batıldan ayırabilen bir ölçü.
Dolayısıyla zihnini Kur’an ın inşa ettiği insanda böyle bir ölçü gelişir. Bu
ölçü geliştikten sonra, bu ölçü oluştuktan sonra o insan artık baktığı,
duyduğu, gördüğü ve bildiği şeylerin
içerisinden seçme, temyiz gücünü kullanarak kötüyü iyiden seçer. Madenin
hasını hamından, posasından ayırır ve dolayısıyla geçek bilgiyi sahte bilgiden
ayırır. Onun içinde Furkan hem vahyin niteliğidir. Hem de vahiyle inşa olmuş
aklın niteliğidir.
İkincisi dıyae’ Kur’an da iki şey kullanılır ışık için “dav’” ve “nûr”.
Birbirinden ayrılan tarafları şudur; dav’; ışığın kaynağı kendisinden olan
şeyin verdiği ışıktır. Yani kaynağı kendisindendir. Nûr ise kendisinden olmak
zorunda değildir. Bir başkasından yansıtsa da ona Nûr denir. Onun için güneşin
ışığı Kur’an da dav’ ile, ayın ışığı da Nûr ile ifade edilir.
Tabii ki dıyae’ diye ifade
edilmesi bizatihi, içinde ışık vardır vahyin. Vahit bizatihi ışığın kaynağıdır
demektir. Yani yansıtmaz sadece ışığın özüdür.
Üçüncü kavram ise kullanılan zikr.
Bunu hepimiz biliyoruz. Bu da vahyin ortak sıfatı. Hatırlatıcı, uyarıcı. Yani
insana unutturduğu öz benliğini unuttuğu alt yapısını, unuttuğu fıtratını
hatırlatıcı bir özellik. Tüm vahiylerin bu 3 özelliği olduğu için Hz. Musa ve
Harun’a indirilen vahyinde bu özelliklere sahip olduğu dile getiriliyor.
49-) Elleziyne yahşevne Rabbehüm Bil ğaybi ve
hüm minessa'ati müşfikun;
Onlar
ki gaybları olarak Rablerinden haşyet ederler... Onlar o Saat'ten de titrerler.
(A.Hulusi)
049 - O
muttakiler için ki rablerine gıyap da haşyet beslerler ve o saatten titrer
dururlar. (Elmalı)
Elleziyne yahşevne Rabbehüm Bil ğayb
onlar ki idrak sınırlarını aşan bir hakikat olsa da rablerinden korkarlar.
Allah’a iman hem şahide, hem
gaibe imandır dostlar. Bil ğayb’ın
açılımı budur. İmanı iman yapan güvendir. İdraki aşan bir varlıktır Allah.
İnsan idrakinin kavrayamayacağı bir hakikat. Dolayısıyla insan idrakinin
kavrayamayacağı bir hakikat olsa da diyor rablerinden korkarlar. Yani bizzat
görmüş gibi, bizzat tanımış gibi korkarlar.
Burada ki korku tabii ki insanın
aslandan korkmasına, ya da zayıfın güçlüden korkmasına, ya da işçinin patrondan
korkmasına, ya da vatandaşın devletten korkmasına benzemez. Burada ki korku
içinde saygı bulunan korku, sevgi bulunan korkudur. Onun için de Haşyet
kelimesi kullanılmıştır. Havf değil. Havf korkanın güçsüzlüğü, Haşyet ise
korkulanın büyüklüğünden dolayı duyulan ürpertidir. Yani Allah öyle büyüktür
ki, O’nun büyüklüğü, azameti, gücü ve O’na ihtiyacınızın büyüklüğünü fark eder,
O’nun sevgisini yitirmekten dolayı korkarsınız, titrersiniz.
ve hüm minessa'ati müşfikun yine
onlar görürcesine inandıkları son saatten dolayı tir tir titrerler.
Tabii ki Yukarıda Allah bilinci,
burada ahiret bilinci. Davranışlarının sorumluluğunu üstlenirler demektir bu
son cümle. Ahiretten dolayı tir tir titriyorlarsa bu titreme hesap verme
sorumluluğunu üstlenmedir. Yani yaptıklarımın hepsinin hesabını vereceğim. Bu
sorumluluğumun farkındayım demektir bu aslında.
Peki titremeyenler; fark
etmeyenler? Hesap verecek bir ömür yaşamayanlardır. Yaptıklarının sorumluluğunu
üstlenmeyenlerdir. Dolayısıyla hesap vereceklerine inanmayanlardır.
Devam ediyor C sayfasına geçiniz.
102.
videoyu toplu olarak http://kurantefsir.wordpress.com/2012/06/22/islamoglu-tef-ders-enbiya-037-077102/
bulabilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder