a sayfasından devam.
24-) Ve kad edallû kesiyra* ve lâ
tezidizzâlimiyne illâ dalâla;
"Böylece
(bunlar) pek
çok kimseyi saptırdılar... O hâlde sen de o zâlimlerin sapkınlığını
artır!" (A. Hulusi)
24 -
Ve çoğunu şaşırttılar, sen de zalimleri artırma ancak şaşkınlıkca artır.
(Elmalı)
Ve kad edallû kesiyran doğrusu
birçoklarını yoldan saptırdılar, çıkardılar. ve lâ tezidizzâlimiyne illâ dalâla
ve sen de (ey Allah’ım) bu zalimlerin delaletini artır. Lafzen böyle çevirmem
lazım ama daha bir açılımlı ve daha doğru kabul ettiğim bir çeviriyle çevirmek
istiyorum bu zalimleri hedeflerinden daha fazla saptır. Yani onların
gözettikleri hedefi tutturamasınlar. Diye dua etti.
25-) Mimma hatiatihim uğriku feudhılu naren
felem yecidu lehüm min dûnillâhi ensara;
(Nihayet) onlar hatalarından
dolayı suda boğuldular da ateşe dâhil edildiler ve kendilerine Allâh dûnunda
yardımcılar bulamadılar. (A. Hulusi)
25 -
Bir çok hatîatlarından dolayı suya boğuldular da ateşe atıldılar ve kendilerine
Allahın dûnünden yardımcılar bulamadılar. (Elmalı)
Mimma hatiatihim uğriku onlar
günahlarından dolayı boğulup gittiler. feudhılu naren felem yecidu lehüm min dûnillâhi ensara
dahası ahirette ateşe atılacaklar ve Allah dışında kendilerine yardım edecek
hiçbir kimse bulamayacaklar.
26-) Ve kale Nuhun Rabbi lâ tezer 'alel Ardı
minelkafiriyne deyyara;
Nuh
dedi ki: "Rabbim... Hakikat bilgisini inkâr edenlerden arz üzerinde hiç
kimseyi bırakma!" (A. Hulusi)
26 -
Nuh demişti ki: yarab, bırakma yeryüzünde kâfirlerden bir deyyar. (Elmalı)
Ve kale Nuhun Rabbi lâ tezer 'alel Ardı
minelkafiriyne deyyara ve Nuh dedi ki, daha doğrusu Nuh ellerini
açıp şöyle dua etti; Rabbim, onlardan yer yüzünde bir tane, bir tek kişi bile
bırakma. Mostralık, deyyar. Evde kimse yok dediklerinde bir Arap bu kelimeyi
kullanır onun için mostralık bir tek kişi dahi bırakma şeklinde anlayabiliriz.
27-) İnneKE in tezerhüm yudıllu 'ıbadeKE ve lâ
yelidû illâ faciren keffara;
"Zira
sen, onları bırakırsan, kullarını saptırırlar; hakikat bilgisini inkâr eden ve
emirlere karşı çıkandan başkasını doğurmazlar. (Onların
genlerinden ancak bu oluşur!)" (A.
Hulusi)
27 -
Zira sen onları bırakırsan kullarını yoldan çıkarıyorlar, ve nankör facirden
başka da doğurmuyorlar. (Elmalı)
İnneKE in tezerhüm yudıllu 'ıbadeKE ve lâ
yelidû illâ faciren keffara eğer sen onlardan bir tane bırakırsan
onlar kafirden başka bir şey doğurmayacaklar ve senin kullarını saptırmaya
devam edecekler. Yani onlardan yer yüzünde bir tane mostralık bıraksan bile ya
rabbi, o boş durmayıp senin kullarını saptıracak ve ondan da kafir doğacak,
başka bir şey değil.
Duanın büyüklüğü emeğin
büyüklüğünü gösteriyor değerli dostlar. Ben beddua demiyorum. Bu bir duadır.
Küfrü ile azgınlaşmış kafirin artık yer yüzünden sökülüp alınmasını istemek,
kendisinin de hayrını istemektir aslında. Çünkü yaşadıkça küfrünü sürdürecek,
yaşadıkça azgınlığını artıracak, yaşadıkça günahını çoğaltacak. Onun için
beddua demek istemiyorum. Fakat bir peygamber, Efendimiz öyle buyuruyor; Her
peygamberin kabul olmuş bir duası vardır. Hz. Nuh’un da kabul olmuş duası bu
olsa gerek. Ki emeğin büyüklüğünü biz burada görüyoruz.
Emeğinin büyüklüğünü biz
biliyoruz aslında değil mi? ..elfe senetin illâ hamsiyne 'amen, (Ankebut/14) diyor Kur’an bize. 50 eksiği ile 1000 yıl. Aslında
Hz. Nuh’un daveti bu. 950 demiyor, 50 eksiği ile 1.000 diyor. Bunu şöyle de
anlayabiliriz Allah’u alem. Bir insanın aklına gelebilecek en uzun ömrü
aklınıza getirin. Zaten 1000 yı9l kesretten kinaye olarak kullanılır, Kur’an da
da kinaye olarak kullanılmaktadır. İşte 1000 yıla bedel bir gün gibi.
Yine ..lev yu'ammeru
elfe seneh. (Bakara/96) İster ki Yahudileşmiş mantık 1000 yıl
yaşayayım. Burada olduğu gibi. Dolayısıyla 1000 yıl kesretten kinaye. Aklınıza
bir insanın yaşayabileceği en uzun ömrü getirin, ondan, peygamberlikten öncesini
düşün illâ
hamsiyne 'amen i (Ankebut/14) böyle anlayabiliriz. İşte bütün bir
ömrü boyunca davet etsin o peygamber, fakat bir avuç dışında kimse davetine
icabet etmesin. Hz. Nuh’un durumu bu.
Allah resulü
Bedir esirleri ele geçtiğinde istişare etmişti. Hz. Ebu Bekir bu istişare
sonuncunda; Bırakalım ya ResulAllah demişti. Hz. Ömer ise hepsinin boynunu
vuralım demişti. Allah Resulü Ebu Bekir’e dönerek; Ey Ebu Bekir sen; İn tüazzibhüm
feinnehüm ıbaduK. (eğer onlara azap edersen onlar benim değil senin
kullarındır ya rabbi. ve in tağfir lehüm feinneKE entel Aziyzül Hakiym (Maide/118)eğer affedersen, bağışlarsan ya rabbi sen yücesin
zaten. Hükmünde hikmet sahibisin. Yani bağışlasan daha iyi olur diyen İsa
gibisin demişti. Ve Hz. Ömer’e dönmüş; sen de “bunların kellelerini vuralım
diyen ey Ömer sen de tıpkı lâ tezer 'alel Ardı minelkafiriyne deyyara (26)
onlardan yer yüzünde bir tane bırakma İnneKE in tezerhüm yudıllu 'ıbadeKE ve lâ yelidû illâ
faciren keffara (27) diyen, yani eğer bir tane bırakırsan onlar insanları
saptıracaklar ve onlardan facir, günahkar ve kafirden başka bir şey doğmayacak
diyen Nuh gibisin. Demişti. Tirmizi, A. Bin Hambel naklediyor bu haberi bize.
28-) Rabbiğfirliy ve livâlideyye ve limen
dehale beytiye mu'minen ve lilmu'miniyne velmu'minât* ve lâ tezidizzâlimiyne
illâ tebârâ;
"Rabbim...
Beni, ana-babamı, imanlı olarak evime gireni, imanlı erkekleri ve imanlı
kadınları mağfiret et! O zâlimlerin, helâkından başka bir şeylerini
artırma!"(A. Hulusi)
28 -
Yarab! Mağfiret buyur bana, ve babama anama, mü'min olarak evime girene ve
bütün mü'minîn, ve mü'minâta, zalimleri ise artırma ancak helâkça artır.
(Elmalı)
Rabbiğfirliy ve livâlideyye ve limen dehale
beytiye mu'minen ve lilmu'miniyne velmu'minât rabbim beni bağışla,
anne babamı bağışla ve benim evime girenleri de bağışla. Tabii ki mü’min olarak
girenleri. Ve tüm mü’minleri, iman eden mü’min erkekleri ve mü’min kadınları da
bağışla diye en sonunda rahmet duası da yaptı. Yani sadece yukarıda ki bedduayı
değil, aynı zamanda mü’minlere de dua etti, çünkü canı çok yanmıştı. Çünkü
Allah’a davet etti, kendisine değil. Fakat onlar Allah’a karşı geldiler ve lâ
tezidizzâlimiyne illâ tebârâ zalimlerin de sadece tükenişini artır
ya rabbi dedi.
Rabbimiz bu duayı Hz. Nuh’un
ağzından tüm zamanlarda yaşasın diye vahyin içine koyup bize aktardığına göre
amin denmiş sayılır mı? Naçizane böyle sayılsa gerektir. Eğer rabbimiz bu duaya
“Amin” demeseydi eğer tabir caizse, Hz. İbrahim’in babasına duayı reddettiği
gibi bunu da reddederdi.
Peki sözün özü ne burada? Tuğyan
olan yerde tufan kaçınılmaz olur. Günah okyanusunda bir sevap adası olun ey
mü’minler, siz geminizi yapmaya devam edin. Herkes günaha batmış olsa bile siz
sevabı sürdürün. Ne diyordu Hz. Nuh; Fede'a Rabbehu enniy mağlubun fentasır.
(Kamer/10) ellerini kaldırdı ve rabbine şöyle dua etti. Ya rabbi ben bittim
dedi, ben yenildim. enniy mağlubun fentasır sen bana yardıma
yetiş ya rabbi.
Peki Allah
ne buyurdu? Demek ki gücü biterse bir kulun, bittim derse, gücünün sonuna kadar
mücadele eder ve bittim derse rabbi ona yettim kulum der. Ve işte cevabı da
şöyle oldu. Fefetahnâ
ebvabes Semai Bimain munhemir. (Kamer(11) biz de göğün kapılarını
açtık, denizi onun ayağına getirdik. Onun duası üstüne dizginlenemez bir su
denizini yer yüzüne indirdik. Bimain munhemir, yani denizi ayağına getirdik.
Eğer inkarcılar karada gemisini yapan çağın Nuh’larına dalga geçercesine iyi de
bunun denizi hani derlerse çağın Nuh’ları hiç tereddüt etmeden denizin rabbi
deniz lazım olduğunda onu ayağıma getirir diyebilirler. Zaten bunu dememiz için
bu kıssa bize anlatılıyor.
Rabbim kendi
çağının Nuh’larından kılsın. Rabbim tuğyan olan yerde tuğyanı üretenlerden
değil, tuğyana karşı çıkıp tufanı bir necat olarak kullananlardan kılsın.
Rabbim Kenan gibi dağa kaçanlardan değil, Nuh’un gemisine sığınanlardan kılsın
inşaAllah.
“Ve ahiru davahüm enil hamdülillahi rabbil
alemiyn”
Çağrımız ve davamız Âlemlerin Rabbi olan
Allah’a hamd’adır.
Nûh (20-28) suresinin sonu.
Nûh (20-28) suresini toplu olarak
BURADA
bulabilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder