26 Mayıs 2011 Perşembe

İslamoğlu Tef. Ders. Maide (70-81)(41) - 2 -

70-) Lekad ehazna miysâka beni israiyle ve erselna ileyhim rusula* küllema caehüm Rasulün Bi ma la tehva enfüsühüm feriykan kezzebu ve feriykan yaktulun;

Andolsun biz, İsrailoğullarının sözünü aldık ve onlara Rasûller irsâl ettik! Onlara ne zaman benliklerinin hoşlanmayacağı bir şey ile bir Rasûl gelse, kimini yalanladılar ve kimini de öldürdüler! (A.Hulusi)

70 - Celâlim hakkı için Benî İsraîl’in misakını aldık ve kendilerine Resuller gönderdik, canlarının istemediği bir hükmü ile bir Resul geldikçe onlara bir takımına yalancı dediler, bir takımını da öldürüyorlardı. (Elmalı)


Lekad ehazna miysâka beni israiyle ve erselna ileyhim rusula Doğrusu biz İsrail oğullarından söz almış, kendilerine elçiler göndermiştik. küllema caehüm Rasulün Bi ma la tehva enfüsühüm elçiler kendilerine hoşlanmadıkları bir mesajla geldiği zamanda feriykan kezzebu ve feriykan yaktulun; bir kısmını yalanladılar, bir kısmını ise öldürdüler. Yani Kur’an a ve Resulallah’a direnen İsrail oğullarının, geçmişte kendi içlerinden çıkan peygambere daha iyi davranmadıklarını suçüstü yakalama babından Kur’an Resulallah’a sunarak onu teskin ediyor. Yani bunu sadece sana yapmıyorlar. Resulallah’a da birkaç kez suikast düzenlemişlerdi. Bunu senden önce kendi içlerinden peygamberlere de yaptılar. Onun için problem kendi soylarından gelmemen değil. Kendi soylarından gelenlere ne yaptılar ki sana ne yapsınlar demek istiyor.


71-) Ve hasibu ella tekûne fitnetün fe'amu ve sammu sümme tabellahu aleyhim sümme 'amu ve sammu kesiyrun minhüm* vAllahu Basıyrun Bima ya'melun;

Bir zararı olmayacak zannettiler de (hakikate) kör oldular, (hakikatin seslenişine) sağır kesildiler! Sonra Allâh onların tövbelerini kabul etti... Sonra onlardan çoğu (yine) kör (hakikati değerlendiremeyen) ve sağır (anlatılanı algılayamayan) kesildiler! Allâh onların yapmakta olduklarına (yaptıklarının yaratanı olarak) Basıyr'dir. (A.Hulusi)

71 - Hem başlarına bir fitne kopmayacak sandılar da kör ve sağır kesildiler, sonra Allah tevbelerini kabul buyurdu, sonra içlerinden bir çoğu yine kör ve sağır kesildiler, şimdi de Allah görüyor ne yapıyorlar. (Elmalı)


Ve hasibu ella tekûne fitnetün fe'amu ve sammu Daha ne yapmışlar Yahudileşen İsrail oğulları? Zira kendilerine bir bela gelmeyeceğini sanarak kör ve sağır davrandılar.

İşte bu davranışın temelinde de o müstekbirlik, o kibir yatıyor. Nasıl bir kibir? Biz Allah’ın seçkin bir halkıyız, bize bir şey olmaz. Yani mensubiyetlerini Allah’a karşı torpil (haşa) de kullanmak.

sümme tabellahu aleyhim Sonra Allah onların tevbelerini kabul etti.

Bakınız kaç kere tarihte fırsat verilmiş. Resulallah’a onların kendine karşı gösterdikleri bu garip, bu yadsıma, bu inkar tavrının aslında geçmişte çok örnekleri olduğu hatırlatılıyor.

sümme 'amu ve sammu kesiyrun minhüm Bunun ardından onların çoğu körleşti ve sağırlaştı. Yani onlar şu anda sana ve sana indirilen bu ilahi mesaja karşı kör ve sağır davranıyorlarsa bu, bunu tabiat haline getirmelerinden yüreklerinin gözleri görmez olmuş, yüreklerinin kulakları duymaz olmuş. Onun için Hakikate kendilerini kapatmışlar.

Bunun temelinde yatan en büyük sebep de inanç kibridir. Yani doğrunun patentine sahip olduğunuzu sanmak. Hakikatin patentinin yalnızca kendinizde olduğunu sanmak, işte bu bir inanç kibri. sümme tabellahu aleyhim sonra Allah onların tevbesini kabul etti. sümme 'amu ve sammu kesiyrun minhüm Bunun ardından onların çoğu körleşti ve sağırlaştı. vAllahu Basıyrun Bima ya'melun; Ama Allah yaptıkları her şeyi görmektedir. Onlar kör ama Allah görüyor diyor.

Burada kör ve sağır davranmak şeklinde nitelenen kayıtsızlığın kaynağında, biraz önce söylediğim gibi, Allah’ın seçilmiş halkı olma yanlış düşüncesi var.


72-) Lekad keferelleziyne kalu innAllahe HUvel Mesiyhubnü Meryem* ve kalel Mesiyhu ya beni israila'büdullahe Rabbiy ve Rabbeküm* innehu men yüşrik Billahi fekad harramallahu aleyhil cennete ve me'vahün nar* ve ma lizzalimiyne min ensar;

Andolsun ki: "Allâh, Meryemoğlu Mesih'tir" diyenler hakikati inkâr edenlerden oldular... (Oysa) Mesih şöyle dedi: "Ey İsrailoğulları... Benim de Rabbim, sizin de Rabbiniz (olan) Allâh'a kulluk edin... Çünkü kim Allâh'a şirk koşarsa, muhakkak Allâh ona cenneti haram kılmıştır! Onun varacağı yer cehennem ateşidir! Zâlimler için hiçbir yardımcı yoktur!" (A.Hulusi)

72 - Elbette küfretti şunlar: «Allah Meryem'in oğlu Mesih’tir» diyenler, halbuki Mesih şöyle demişti: Ey Beni İsrail hep Allah'a ibadet ediniz benim de rabbim sizin de rabbiniz, Allah'a kim şirk koşarsa Allah ona Cennetini haram etmiştir ve varacağı yer ateştir ve zalimlerin ensarı yoktur. (Elmalı)


Lekad keferelleziyne kalu innAllahe HUvel Mesiyhubnü Meryem Burada yine ehli kitabın bir başka kesimine Hıristiyan kesimine sözü getirdi Kur’an ve dedi ki; Doğrusu, Allah Meryem oğlu Mesih’in ta kendisidir diyenler inkara sapmıştır.

 ve kalel Mesiyhu ya beni israila'büdullahe Mesih dedi ki; Ey İsrail oğulları, ya beni israila'büdullahe Rabbiy ve Rabbeküm benim ve sizin Rabbiniz olan Allah’a kulluk edin. Dediği halde onlar Mesih’i, Allah’ın ta kendisi ilan ettiler. Teslis inancına dikkat çekiyor burada.

Burada aslında sevgili dostlar, ne zaman dedi bunu derseniz, eldeki İncilleri açıp baktığınızda Hz. İsa’nın bunu söylediğini görüyorsunuz. Ki ben Matta, sayfa da vereyim bab da vereyim; Matta’nın 4. babının 10. cümlesi, Luka’nın 4. babının 8. cümlesi, Yohanna’nın 20. babının 17. cümlesinde Hz. İsa’nın, Kur’an ın naklettiği bu çağrısı açıkça görülüyor. Yani onların kendisini tanrı edinmemeleri, sadece Allah’a kulluk etmeleri çağrısını orada açıkça görebiliriz.

innehu men yüşrik Billahi fekad harramallahu aleyhil cennete Kim Allah’a şirk koşarsa, -Bu söz Hz. İsa’ya ait değil. Tekrar, Allah’ın sözüne dönüldü- Kim Allah’a şirk koşarsa kesinlikle Allah ona cenneti haram kılar.

Aslında sevgili dostlar çok ilginç bir dil kullanımı var bu ayette. Yukarıda onları müşrik olarak nitelendirmedi. Mekke müşriklerine dediğini söylemiyor Kur’an. Yani onlar şirk koştular demiyor. vellezîne eşrakû ifadesini Hıristiyanlar için, Yahudiler için kullanmaz. Çok ilginçtir. Veya Müşrikiyn, onlar müşriktirler demez, kullanmaz. Ama şöyle bir ifade getiriyor, yani daha yumuşak bir söylem;

innehu men yüşrik Billahi fekad harramallahu aleyhil cennete Kim Allah’a şirk koşarsa kesinlikle Allah ona cenneti haram kılar. Yani ortada bir ifade getiriyor Kur’an.

ve me'vahün nar Onun varacağı yer ateştir. ve ma lizzalimiyne min ensar; Zalimler bir yardımcı da bulamayacaklar.

Neden böyle bir üslup kullandığına biraz sonraki ayetlerde tekrar döneceğim.


73-) Lekad keferelleziyne kalu innAllahe sâlisü selâseh* ve ma min ilâhin illâ ilâhun vahıd* ve in lem yentehu amma yekulune leyemessennelleziyne keferu minhüm azâbün eliym;

Andolsun ki: "Allâh, üç'ün üçüncüsüdür" diyenler de hakikati inkâr edenlerden olmuşlardır! Tanrısallık kavramı geçersizdir, Ulûhiyet sahibi TEK'tir!.. Söylemekte olduklarından vazgeçmezler ise, onlardan hakikati inkâr edenler, elbette acı veren azabı yaşayacaklardır! (A.Hulusi)

73 - Elbette küfretti şunlar: «Allah üçün üçüncüsü» diyenler, halbuki bir tek ilahtan başka ilâh yok, eğer bu dediklerinden vazgeçmezlerse elbette işlerinden kâfir kalanlarına şüphesiz ki bir elîm azap dokunacaktır. (Elmalı)


Lekad keferelleziyne kalu innAllahe sâlisü selâseh Doğrusu Allah; Üçün, üçüncüsüdür diyenler küfre girmiştir, inkara sapmıştır. Yine Hıristiyan sapmasından söz ediliyor.

ve ma min ilâhin illâ ilâhun vahıd Oysa bir tek Allah’tan başka tanrı yoktur.

Burada teslis reddediliyor. Nisa/171. ayette de bunu, teslisi ele almıştım. Biraz daha detaylı bir biçimde. Burada da detaylandırmayacağım.

Teslis tüm ilahiyatların en açıklanamaz, en karmaşık, en anlaşılmaz problemidir. Yani tüm ilahiyatlar içerisinde, tüm teolojiler içerisinde en anlaşılamaz, en karmaşık, en açıklanamaz olan problem, teslis problemidir. Teslis kadar karmaşık bir ilahiyat problemi daha yoktur. Bunu kendiler de açıklayamadığı için dogma denilmiştir teslise.

Onun için önce inan, sonra açıklanabilirse açıklarsın gibi bir formül koymuşlardır Hıristiyanlar. Önce inanç istemişlerdir. Ama inanan kimsenin aklını teskin etmek, ikna etmekte mümkün olmamıştır teslis konusunda. Teslisin Hıristiyanlığa Pavlus tarafından sokulduğunu ve bir putperest geleneği olduğunu, Hint putperestliğinde olsun, Mısır putperestliğinde olsun, Anadolu putperestliğinde olsun teslis inancının zaten var olduğunu daha önce söylemiştim.

Mesela Eski Hint’te Trimurti, tam teslis manasına gelir. Brahma, vişnu, şiva. Üçlü bir teslis. Bunların hepsi, Baba, oğul, ruh-ül Kudüs. Brahma, vişnu, şiva. Alt alta yazın aynısına tekabül ederler.

Eski Mısır’da ki  Hermes Trismegistus, yani üç megistus. Üçlü bir tanrı. Tanrı’yı üçe bölmek ve üçü bir de görmek.

Tabii Hristiyan teslisi bizatihi Hz. İsa’ya Allah demiyor. Böyle bir izah getirmiyorlar zaten. Onlar da bunu kabul etmiyorlar. Ancak bazı Hıristiyan mezheplerinde Allah’ın İsa’da tecelli ettiği söyleniyor. Bazılarında, Allah’ın İsa’nın bedenine hulül ettiği, onun suretine girdiği (haşa) söyleniyor. Bazılarında; selase uklum kalıbından da anlaşılacağı gibi, üç element, Allah’ın üç ana elemekti (haşa). Yani Allah’ı elementine ayırmak gibi çok garip, tanrıyı, yaratıcıyı elementlerine ayırmak. Elemanlarına ayırmak gibi çok garip bir mantıkla izah edilmeye çalışılıyor. Ama bu izahların hiçbiri de ikna edici olmuyor.

Lakin şunu bilmemiz gerekiyor; Bizatihi Hz. İsa Allah’tır demiyorlar. Zaten onun yiyip içtiğini de öldüğünü kendiler söylüyorlar. Ve şunu sorduğunuzda, işte orada söz bitiyor. Allah nasıl ölür..! Nasıl çarmıha gerilir. Dediğinizde (haşa) tanrı nasıl, yani, siz de gökten sofra indiğini ve yediğini kabul ediyorsunuz, son yemek diyorsunuz. Demek ki bu yiyor, içiyor ve ölüyor. O zaman yiyen, içen ve ölen tanrı olamaz.

Tabii bunu kendiler de kabul ediyorlar. Ancak çok karmaşık bir izah tarzına sapıyorlar ki o da zaten izah olmaktan çıkıyor. Onun için tüm ilahiyatların en karmaşık, en anlaşılamaz problemidir yani teslis problemi.

Burada, biraz önce sorduğum soruya işte burada cevap vermiş oldum. Onun için Kur’an bizatihi müşrik olarak nitelendirmiyor onları. Onlar çünkü bunu açıkça böyle söylemiyorlar. Te’vil ediyorlar. Yorum yapıyorlar.

ve in lem yentehu amma yekulune leyemessennelleziyne keferu minhüm azâbün eliym; Bu iddialarına bir son vermedikçe, hakikati inkar eden bu gibilerin başına şiddetli bir azap gelecektir.


74-) Efela yetubune ilAllahi ve yestağfiruneHU, vAllahu Ğafûrun Rahıym;

Hâlâ Allâh'a tövbe edip, bağışlanmaları için yalvarmayacaklar mı? Allâh Ğafûr'dur, Rahıym'dir. (A.Hulusi)

Daha Allaha tevbe edip istiğfar etmeyecekler mi? Allah gafur, rahîmdir. (Elmalı)


Efela yetubune ilAllahi ve yestağfiruneHU Hala Allah’a yönelip ondan af dilemeyecekler mi..! Özellikle Hıristiyanlar için söylenmiş şey bu. Yani Allah’ın af kapısının Yahudiler için açık olduğu gibi, onlar için de açık olduğunu söylüyor.

vAllahu Ğafûrun Rahıym; Ve Allah’ın bu iki sıfatı hatırlatılıyor. Zira Allah çok bağışlayıcıdır, rahmet menbaıdır, kaynağıdır.


75-) Mel Mesiyhubnü Meryeme illâ Rasul* kad halet min kablihir Rusül* ve ümmühu sıddiykah* kâna ye'külanit ta'am* ünzur keyfe nübeyyinü lehümül ayati sümmenzur enna yü'fekun;

Meryemoğlu Mesih sadece bir Rasûldür... Ondan önce de Rasûller gelip geçti! Onun annesi sıddîkadır (hakikati görüp şüphesiz tasdik etmiş olan)! İkisi de yemek yerlerdi (beşerdi)!.. İşaretleri onlara nasıl açıkladığımıza bir bak! Sonra bak, nasıl gerçekten sapıyorlar! (A.Hulusi)

75 - Meryem'in oğlu Mesih (İsa), sadece bir peygamberdir. Ondan önce de peygamberler gelip geçmiştir. Anası da dosdoğru bir kadındır. Her ikisi de yemek yerlerdi. Bak onlara âyetleri nasıl açıklıyoruz. Sonra yine bak nasıl yüz çeviriyorlar! (Elmalı)


Mel Mesiyhubnü Meryeme illâ Rasul Meryem oğlu Mesih yalnızca bir elçidir. kad halet min kablihir Rusül ondan önce de elçiler gelip geçmiştir. Hatırlayın Alu İmran/144. ayeti;

Ve ma Muhammedün illâ Rasul Muhammed, Allah’ın elçisinden başka bir şey değildir. kad halet min kablihirRusül ondan öncede elçiler gelip geçmiştir. Adeta aynı formlar. Birbirine çok yakın formlarla kullanılıyor. Ve bununla söylenmek istenen; Peygamberlerinizi, sevdiklerinizi, velilerinizi severek iftiraya uğratmayın. İftira etmeyin. Yani severek dışlamayın.

İki şekilde dışlarsınız:

1 – Nefret ederek, alçaltarak dışlarsınız.

2 – Severek dışlarsınız hayattan. Örnek olmaktan çıkarırsınız. İlahlaştırdığınız zaman örnek olmaz zaten. Çünkü İnsanlar ilahları örnek alamazlar. Taklit edemezler, tahkik edemezler, hayata dönüştüremezler. İnsanlar insanları örnek alırlar. Onun için önderlerini ve sevdiklerini, peygamberlerini örnek almak istemeyen kavimler, toplumlar, ümmetler, peygamberlerine en büyük kötülüğü onları melekleştirerek, onları olağanüstüleştirerek,onları ilahlaştırarak yapmışlardır ve bu Resulallah tarafından Şu cümle ile yasaklanmış;

-   La tutruni kema etrıyyet me Meryem..!

Beni Meryem’in oğluna yaptıkları gibi uçurmayın. Olağanüstüleştirmeyin.

-   Fe innema ena abdun..! Ben yalnızca bir kulum. Fe kulu, Bana deyin ki; Abdullahi ve rasuluhu..! Allah’ın kulu ve elçisi deyin.

Bundan harika bir formül, bundan güzel bir uyarı olamaz bu anlamda. Yine Kur’an devam ediyor:

ve ümmühu sıddiykah Bu sefer de Yahudilerin iftirasını reddediyor. Yahudiler annesine iftira etmişler, onu, babası belirsiz çocuk olarak nitelemişlerdi. Onun için burada hem yüceltmeyi, hem alçaltmayı. Hem aşırı yüceltmeyi, hem de iftirayı reddediyor, dengeye çekiyor.

kâna ye'külanit ta'am Harika bir de delil getiriyor. Sıradan, hepimizin gördüğü bir şey, her ikisi de yiyecekle beslenirlerdi. Yiyecekle beslenen nasıl tanrı olabilir.

ünzur keyfe nübeyyinü lehümül ayat Bak biz ayetleri insanlara nasıl açıklıyoruz. sümmenzur enna yü'fekun; ve yine bak onlar nasıl tersyüz ediyorlar.


76-) Kul eta'büdune min dunillahi ma la yemlikü leküm darren ve la nef'a* vAllahu HUves Semiy'ul 'Aliym;

De ki: "Allâh'ın dûnunda, sizin için bir zarar veya faydası olmayanlara mı kulluk ediyorsunuz? Allâh 'HÛ'dur; Semi' ve Aliym." (A.Hulusi)

76 - Ne bir faideye malik olmayan şeylere mi tapıyorsunuz, halbuki Allah işiten, bilen ancak o, (Elmalı)


Kul eta'büdune min dunillahi ma la yemlikü leküm darren ve la nef'a De ki; Allah dışında size hiçbir zarar veremeyen ve yarar sağlamayan şeylere de mi tapıyorsunuz.

Dikkatinizi çekerim bir üstte Hz. İsa ve Meryem anıldı. Onların yarar ve zarar sağlamadığı ifade ediliyor. Taberi’de aynısını anlıyor. Düşünün geçmişlerinden, velilerinden yarar ve zarar umanlar, bekleyenler, onların tamamına bir cevap. Hz. İsa ve Hz. Meryem için kullanılan bu ifade, onların dışındaki sıradan insanlar için haydi haydi geçerlidir. Onun için büyüklerini yüceltenler, ululaştıranlar, uçuranlar, özellikle bu ibareye dikkat etmelidirler.

vAllahu HUves Semiy'ul 'Aliym; Oysa yalnızca Allah’tır her şeyi işiten ve bilen.


77-) Kul ya ehlel Kitabi la tağlu fiy diyniküm ğayrel Hakkı ve la tettebi'u ehvae kavmin kad dallu min kablü ve edallu kesiyren ve dallu an sevais sebiyl;

De ki: "Ey Ehl-i Kitap... Dininizde, haksız olarak ölçüyü kaçırıp haddi aşmayın... Daha önce birçoğunu saptırmış ve yolun merkezinden sapmış bir kavmin boş hayallerine tâbi olmayın!" (A.Hulusi)

77 - De ki: ey ehli kitap! dininizde haksız ifrata dalmayın, bundan evvel şaşmış, bir çoklarını da şaşırtmış ve yolun doğrusundan sapmış bir kavmin hevaları ardından gitmeyin. (Elmalı)


Kul ya ehlel Kitab Ey kitap ehli de. la tağlu fiy diyniküm ğayrel Hakk akidenizde hakikatin sınırlarını çiğnemeyin. Yani dinde aşırılık yapmayın. Dinin sizin için koyduğu sınırları aşmayın. Aşarsanız fazla inanmış olmazsınız. Aksine inancınızı tahrif etmiş olursunuz. Yani fazla inanmak göz mü çıkartır demeyin. Fazla inanmak fazla aşa benzemez. Daha çok inanalım, yani ne yapalım, peygamberimizi ilahlaştıralım. Velilerimizi peygamberleştirelim. Daha çok inanmış oluruz.

Öyle mi? Hayır inancınızı bozmuş olursunuz. İnanç bozmaya gelmez. Sınırını çiğnediniz mi hepsi gider. Onun için burada da sınırlarını gözetin diyor.

ve la tettebi'u ehvae kavmin kad dallu min kablü ve edallu kesiyren ve dallu an sevais sebiyl; Daha önce kendileri sapmış, birçoklarını da saptırmış olan ve yoldan çıkmakta hala direnen bir topluluğun keyfi yargılarına uymayın. Özellikle bu ümmete rabbimizin bir uyarısı. Sizden önceki sapmalara bakın, sizde onları izlemeyin. Peygamber de bu sapmaya dikkat ederek ne demişti, ne buyurmuştu?

- And olsun sizden öncekilerin sapmalarını karış karış, adım adım izleyeceksiniz.

- Le tedbeanne sunenellezine min kablikum şıbran bi şibrin, zıraen bi zıraen Onlar bir sürüngen deliğine girse, Velev dehalu hucr’a rabbin siz de o sürüngen deliğine arkalarından gireceksiniz.

Bu da kötü bir haber bizim için. Yani Allah’ın bu uyarısına rağmen hala akıllanmayacağımız yönünde bir haber.

78-) Lu'ınelleziyne keferu min beni israiyle alâ lisani Davude ve 'Iysebni Meryem* zâlike Bima 'asav ve kânu ya'tedun;

İsrailoğullarından Hakk'ı inkâr edenler, Davud'un ve Meryemoğlu İsa'nın lisanı üzere lânetlenmişlerdir (Allâh'tan uzak düşmüşlerdir)... Bu (sonuç), onların isyan etmeleri ve haddi aşmaları yüzündendir. (A.Hulusi)

78 - Benî İsraîl’den o küfür edenler hem Davud’un hem Meryem’in oğlu İsâ’nın lisaniyle tel’in edildiler, bu onların isyan etmeleri ve hakkın hududunu tecavüz eder olmaları sebebiyle idi. (Elmalı)


Lu'ınelleziyne keferu min beni israiyle alâ lisani Davude ve 'Iysebni Meryem İsrail oğullarından küfürde direnenler Davud’u ve Meryem oğlu İsa’nın dili ile lanetlenmişlerdir. Davud’un lanetini mezmur’lar da 28 babın 21 – 22 . cümlelerinde 31 ve 33. ve daha diğer cümlelerde bulabilirsiniz. O pasajlarda bu açıkça var Hz. Davud’un laneti Kitab-ı Mukaddes de. Yine İncil’de; Matta 12. babın 34. cümlesinde ve 23. babın 33. ve 35. cümlelerinde Hz. İsa’nın lanetini görebilirsiniz. Yani kendisini ilahlaştıranlara nasıl lanet ettiğini oralarda izleyebilirsiniz. Buna rağmen mi yaptılar bunu diyorsanız, evet, bu açık uyarıya rağmen saptılar. O halde kitabınızda uyarı yapılıyor olması, sizin sapmayacağınız anlamını taşımıyor o kitabı hayatınıza aktarmadığınız sürece.

zâlike Bima 'asav ve kânu ya'tedun; Bu onların isyankarlıkları ve sürekli taşkınlık yapmaları yüzündendir.


79-) Kânu la yetenahevne an münkerin fealuh* le bi'se ma kânu yef'alun;

Yaptıkları herhangi bir çirkin davranıştan birbirlerini vazgeçirmezlerdi. Yaptıkları ne kötü idi! (A.Hulusi)

79 - İşledikleri bir münkeden vaz geçmezlerdi, filhakika ne fena yapıyorlardı. (Elmalı)


Kânu la yetenahevne an münkerin fealuh onlar, evet, onlar ne yapıyorlardı? Birbirlerini, yapa geldikleri kötülüklerden caydırmaya çalışmıyorlardı.

Hatırlayın sevgili dostlar. Tefsirin girişindeki ayette, hemen ilk işlediğimiz ayette İsrail oğullarının sapmalarının sebebi olarak din adamlarının onları uyarmamaları gösterilmişti. Burada da Hıristiyanların sapmalarının sebebi olarak onların birbirlerini, kötülükten caydırmamaları gösterildi. Yani emr-i bil Maruf, Nehy-i anil münker yapmamaları gösterildi. Demek ki bir dinin metninin olduğu gibi korunmuş olması yetmiyor, aynı zaman da o dinin mensupları birbirlerini kötülükten caydıracaklar, sakındıracaklar. Mutlaka böyle bir müessesenin, Emr-i bil maruf müessesesinin ayakta kalması ve yürürlükte olması gerekiyor.

le bi'se ma kânu yef'alun; Gerçekten bu yaptıkları ne fena şeydi.


80-) Tera kesiyren minhüm yetevellevnelleziyne keferu* le bi'se ma kaddemet lehüm enfüsühüm en sehıtAllahu aleyhim ve fiyl azâbi hüm halidun;

Onlardan birçoğunun, hakikat bilgisini inkâr edenleri veliyy edindiklerini görürsün... Benliklerinin kendileri için hazırladığı gelecek ne kötüdür! Allâh onlara gazap etmiştir! Azapta ebedî kalacaklardır. (A.Hulusi)

80 - Onlardan bir çoğunu görürsün ki Allah’ı tanımayanlara yardaklık ederler, elbette nefislerinin kendileri için takdim ettiği hediye ne çirkin: Allah onlara gadab etti ve azabda muhalleddir onlar. (Elmalı)


Tera kesiyren minhüm yetevellevnelleziyne keferu Onlardan bir çoğunu küfürde saplananlarla sarmaş dolaş görürsün.

Şimdi onun da temelinde yatan ne, yani birbirlerini uyarmıyorlar bu onların sapmalarına yol açıyor. Niçin birbirlerini uyarmıyorlar? Çünkü kötülüklerle iyilikler kol kola dolaşıyor. Kötülerle iyiler yan yana geziyor. Kötülerle iyiler iç içe geçmiş olunca, iyiler kötüleri uyarmaz oluyor. Çünkü onların gözü kötülüklere alışmış oluyor. İşte onu söylüyor.

le bi'se ma kaddemet lehüm enfüsühüm ayartıcı öz benliklerinin kendilerine telkin ettiği şey öylesine kötüdür ki,

İnsanın içinin ne tarafına kulak verdiği çok önemli dostlar. İçinizin negatif tarafına kulak veriyorsanız, nefsinizin fısıltısını dinlersiniz. Pozitif tarafına kulak veriyorsanız o zaman ruhunuzun sesini dinlersiniz.

en sehıtAllahu aleyhim Allah’ın hışmına uğramışlardır. ve fiyl azâbi hüm halidun; ve onlar azaba mahkum olacaklardır.


81-) Ve lev kânu yu'minune Billahi ven Nebiyyi ve ma ünzile ileyhi mettehazuhüm evliyae ve lâkinne kesiyren minhüm fasikun;

Eğer, varlıklarını El Esmâ'sından yaratan Allâh'a, En-Nebi'ye (Hz.Muhammed'e) ve Ona inzâl olunana iman etmiş olsalardı, onları (inkârcıları) evliya edinmezlerdi... Fakat onlardan birçoğu fâsıklardır (inancı bozuk olanlar). (A.Hulusi)

81 - Eğer Allah ve Peygambere ve ona indirilene imanları olsa idi o kâfirleri yâr tutmazlardı, lâkin onların çoğu imandan uzak fasıklardır. (Elmalı)


Ve lev kânu yu'minune Billahi ven Nebiyyi ve ma ünzile ileyh eğer bunlar Allah’a, peygambere ve ona indirilene inanmış olsalardı mettehazuhüm evliyae onları dost edinmezlerdi. ve lâkinne kesiyren minhüm fasikun; ne ki, bunlardan çoğu yoldan sapmıştır.

Allah bizleri böylesine bir sapmadan korusun. Allah bu ümmeti kendine verilen vahiy emanetini hayatına aktaran ve peygamberine örneklik müessesesini hayatına aktaran ve onu ilahlaştırmadan örnek alabilen bir şuur versin.


Ve ahiru davana velil hamdülillahi rabbil alemiyn”

İslamoğlu Tef. Ders. Maide (63-69)(41) - 1 -





Sevgili Kur’a dostları geçtiğimiz ders maide suresinin 62. suresine kadar işlemiştik. 62. ayette dahil. İşlediğimiz bu ayetlerde özellikle Kur’an, ehli kitabın kendi kitaplarına karşı olumsuz yaklaşımlarını gözler önüne sermiş ve bize de kendi kitabımıza karşı onlar gibi yaklaşmamamız gerektiğini öğütlemişti.

Ehli kitabın, daha özelde Yahudilerin kendilerine emanet edilen ilahi mesaja nasıl sırt döndüklerini açıklarken şöyle buyurmuştu Kur’an; “Onların çoğunun günahta, saldırganlıkta ve değer yıkıcılıkta birbirleri ile yarıştıklarını görürsün.” Demişti. “Yaptıkları şeyler ne kötüdür.” Diye de bitirmişti.

 İşte bugün 63. ayetle birlikte onların neden kendilerine emanet edilen ilahi mesaja böylesine ihanet ettikleri, neden böyle bir sosyal çözülmeye, bozulmaya uğradıklarının cevabını da 63. ayette buluyoruz.


63-) Levla yenhahümur rabbaniyyune vel ahbaru an kavlihimül' isme ve eklihimüs suht* le bi'se ma kânu yasne'un;

Rabbanîler ve Ahbar (Mâide: 44'te açıklandı) onları Allâh'a karşı suç olanları söylemekten ve haram yemekten engelleseler ya... Onların yapıp üretmekte oldukları ne kötüdür! (A.Hulusi)

63 - Bari Rabbaniyyun ve Ahbar bunları günâh söylemekten ve haram yemekten nehy etseler! Ne fena sanata alışmışlar. (Elmalı)


Levla yenhahümur rabbaniyyune vel ahbaru an kavlihimül' isme ve eklihimüs suht Onların din adamları ve hahamları, onları günahkarca düşüncelerden ve değer yıkıcılıktan alıkoysalardı ya. Yani neden bir toplum Allah’a karşı, kendi özüne karşı yabancılaşır sorusunun cevaplarından biri, o toplumun aklı eren, o toplumun bilen kişileri görevini yapmayınca dır. Özellikle din alimlerinin, din adamlarının bir toplumun kokuşmasında ya da düzelmesinde. Bir toplumun olumlu anlamda gelişmesinde ya da olumsuz manada çöküşünde, çözülüşünde başat rolü oynadıklarını bu ayette ifade etmiş oluyor.

Aslında bunu öğrenmek için öyle uzun boylu tarihe bakmaya, geriye gitmeye gerek yok. İçinde bulunduğunuz topluma baktığınızda önderlerin sapmasının o topluma nasıl katlanarak yansıdığını görebilirsiniz. Onun için öncüler, bilenler, alimler bir yanlış yaparlarsa o yanlış onları takip edenler tarafından bin olur, binler olur.

Öncüler, önderler, örnek insanlar doğru yaparlarsa, onları takip eden, onları örnek edinen insanlar, onların açtığı çığırı izlerler. Bu çerçevede tüm toplumların kuralıdır. Eğer bozulma önderlerden, alimlerden başlamışsa bu bozulma tabana doğru yayılır. Onun içindir ki Peygamberimiz;

- Eğer şu iki sınıf bozulursa tüm toplum bozulur. Ümera ve Ulema. (Yöneticiler ve bilginler.) Buyurmuştur.

Eğer bu iki sınıf düzelirse toplumda düzelir. Çünkü bu sınıflar toplumu sevk ve idare eden lokomotif sınıflardır.

le bi'se ma kânu yasne'un; İşledikleri şey ne kötüdür.


64-) Ve kaletil yahudü yedullahi mağluletün, ğullet eydiyhim ve lu'ınu Bi ma kalu* bel yedahu mebsutatani yünfiku keyfe yeşa'* ve leyeziydenne kesiyren minhüm ma ünzile ileyke min Rabbike tuğyanen ve küfra* ve elkayna beynehümül 'adavete velbağdae ila yevmil kıyameti, küllema evkadu naren lil harbi atfeehAllahu ve yes'avne fiyl Ardı fesaden, vAllahu la yuhıbbul müfsidiyn;

Yahudiler, "Allâh'ın eli bağlıdır" dediler... Söyledikleri kendilerinde açığa çıktı, kendi elleri bağlandı ve lânetlendiler! Bilakis, Allâh'ın iki eli de açıktır; dilediğince bağışlamaya devam ediyor! Andolsun ki, Rabbinden sana inzâl olunan, onlardan çoğunun inkâr ve tuğyanını (isyan ile haddini aşmayı) arttırır! Onların arasına kıyamet sürecine kadar düşmanlık ve nefret duygusu yerleştirdik! Her ne zaman savaş için bir ateş yaksalar, Allâh onu söndürdü... (Gene de) yeryüzünde bozgunculuğa koşarlar... Allâh inançları saptırma peşinde koşanları sevmez. (A.Hulusi)

64 - Bir de Yahudîler «Allahın eli bağlı» dediler, ve dedikleriyle dilediği gibi bahşediyor, celâlim hakkı için sana rabbinden indirilen onlardan bir çoğunun tuğyanını ve küfrünü arttıracaktır, mamafih biz onların arasına kıyamete kadar sürecek buğz ve adavet bıraktık, her ne zaman harp için bir yangın tutuşturdularsa Allah onu söndürdü, hep yer yüzünde fesat için koşarlar, Allah ise müfsitleri sevmez. (Elmalı)


Ve kaletil yahudü yedullahi mağluletün Yahudiler, “Allah’ın eli sıkıdır” dediler. ğullet eydiyhim ve lu'ınu Bi ma kalu sıkılaştı elleri, ve bu sözlerinden dolayı lanetlendiler. Allah’ın rahmetinden dışlandılar.

Aslında burada; “Allah cimridir.” Demek istiyorlar. Eli sıkılık, cimriliktir bildiğiniz gibi. Bir gönderme yapıyorlar. Özellikle Resulallah’la çağdaş olan Medine Yahudileri, Allah’ın eli sıkıdır iftirasını atarken, şuna da gönderme yapıyorlar. “Eğer cömert olsaydı siz müminler şu anda böylesine yoksulluk içinde bulunmazdınız.” Çünkü bu ayetlerin indiği dönemlerde hala müminler gerçekten yoksul durumdaydılar.

Hayber’in fethine kadar diyecektir Hz. Aişe; Doyası hiç hurma yemedim.

Yine aynı isim; Resulallah’ın tüm evlerinde öyle zamanlar olurdu ki üç ay ocak tütmezdi. Diyecektir.

Resulallah bir toplumun gıpta ettiği, bir toplumun kendisine annelerini ve babalarını feda ettikleri bu insan böyle yaşarsa o toplumda ki maddi standardı siz düşünün.

İşte bu yoksulluğu bahane ederek Yahudileşen İsrail oğulları Allah’a iftira ediyorlardı. Aslında bunun temelinde şöyle yanlış bir mantık yatıyordu; Güçlü olmakla haklı olmayı birbirine karıştırmak. Yani “Eğer siz haklı olsaydınız güçlü olurdunuz. O halde gücünüz olmadığına, zengin olmadığınıza, varlıklı olmadığınıza göre siz haklı da değilsiniz.” Mantığı. Hakla gücü eşitleyen bir mantık.

İşte bu mantık Yahudi mantığıdır. Böyle bir mantıkla dünyaya bakan, toplumlara bakan, tarihe bakan, olayları okuyan Yahudileşmiş bir mantıkla bakmış olur. Çünkü Güç her zaman haklının elinde olmayabilir. Ama gücü olmaması haksız olması anlamına hiç gelmez. Aksine tarihte tersi çok görülmüştür. Güç haksızların elinde çoğu zaman olmuş, onun içinde haklılara zulmetmişler. Onların hakkını gasp etmişler. Daha doğrusu gücü kötüye kullanmışlar.

Onun için güç haklının elinde olursa aynı zamanda Hakk güçlenmiş olur. Bu doğru lakin gücü haksız yere gasp edenler, hiçbir zaman o güçle hakkı savunamazlar. Bu da doğru. Onun için sadece gücü belirleyici bir unsur olarak almak, Yahudice bakmaktır ve işte Medine Yahudileri de Resulallah’a böyle bakıyorlardı. Eğer hakikat üzere olsaydınız, yani çağırdığınız Allah sizi destekleseydi siz zengin olurdunuz. Çağırdığınız Allah sizi destekleseydi siz yer yüzünde güçlü olurdunuz. İktidarda olurdunuz.

Bu ne kadar fena bir mantık düşünebiliyor musunuz. Böyle bir mantık karşısında İbrahim peygamberin durumunu düşünebiliyor musunuz. Nemrut’un durumunu düşünebiliyor musunuz. Nemrut güçlü, İbrahim güçsüz, tek. Acaba öylemi? Yahudice bakarsanız öyle gözüküyor. Ama Allah’ın gör dediği yerden bakarsanız İbrahim güçlü.

Değil mi yoksa? İbrahim’in öyle bir imanı var ki, içinde bulunduğu topluma, o toplumun tüm güçlerine karşı tek başına durabiliyor. Öyle bir gücü var ki, Nemrut’un yerine İbrahim’i koyun, İbrahim’in yerine Nemrut’u koyun öyle düşünün bir de. O zaman İbrahim’in ne kadar güçlü olduğunu anlarsınız. Kimin güçlü olduğunu bugünden bakınca daha iyi görmüyor muyuz. Nemrut’un iktidarı bitti, yıkıldı ama, İbrahim’in iktidarı, 5.000 yıllık iktidarı ayakta.

Gök kubbeye saldığı o sada, hala milyonlarca insanı göz yaşları içerisinde Kabe’ye doğru çekip götürüyorsa bu kimin gücüne delalet eder. İşte imanın gücü.

Yine güç açısından baksaydınız Musa’ya acırdınız ve firavuna hak verirdiniz değil mi? Güçlü kimse, haklı da o diyorsanız eğer, Musa Haksız. İbrahim haksız ve Muhammed AS. hepsine salat-ı selam olsun haksızlar. Öylemi? Öyle bakacaksanız eğer tabii ki öyle görürsünüz. Ama gücü yeniden tanımlıyorsanız, Hakk’tan yola çıkarak tanımlıyorsanız, işte o zaman doğru tanımlıyorsunuz demektir. Musa’nın koy verdiği çığlık, gök kubbeye saldığı sada, Muhammed AS. da, İsa AS. da, Zekeriya AS. da, Yahya AS. da ve onların takipçileri olan müminler tarafından onlarda yankılanarak kıyamete kadar sürecektir.

Onun için böyle bir mantık elbette ki Yahudice bir mantık. Müslüman’ca bir mantık değil ve Kur’an da bu mantığın Yahudileşmiş bir mantık olduğunu zaten göstermek için bu ayetle tescil ediyor ve diyor ki;

ğullet eydiyhim ve lu'ınu Bi ma kalu sıkılaştı elleri ve bu sözlerinden dolayı lanetlendiler. Bunun anlamı, Yahudi kavmi lanetlendi, yani tüm İsrail oğulları, o kavme mensup tüm kavimler lanetlendi anlamına değil tabii. Bunu yapanlar, bunu söyleyenler lanetlenir.

1 – Öncelikle suçun şahsiliği esastır, genellenemez.Hiçbir kavim bu manada lanetlenmiş değildir. Peygamberimizin sözü bu.

- Allah hiçbir kavmi, hiçbir kavme mensubiyeti lanetlemedi. Diyor Resulallah. Bu yanlış anlamayı önlemek için.

Burada bu suçu işleyenler lanetlenmiştir. Ama daha genelde bu mantık lanetlenmiştir. Bu mantığı taşıyan herkes bu lanetin kapsamına, bu dışlanmanın, ilahi dışlanmanın kapsamına girer. Öyle diyor ya Kur’an;

La yeğurrenneke tekallübülleziyne keferu fiyl bilad; (Alu İmran/196)

Peygamberin şahsında tüm müminlere öyle diyor. “İnkarda direnen, inkara saplanan, hakikati inkar edenlerin yeryüzünde gerine gerine, yer yüzünün tüm lükslerini ellerinde bulundurarak dolaşmaları, seni şaşırtmasın. Seni imrendirmesin, kıskandırmasın. Yani onların imrenilecek bir yanı yok.

Bu çok önemli, tabii ki böyle bir bakış açısı, dünyevileşmemiş bir bakış açısıdır. Metaun galilun, neden yok? Çünkü bu geçici bir zevk. Çok geçici bir zevk. sümme me'vahüm cehennem ikamet yerleri cehennem olacaktır. Varıp duracakları yer oradır. ve bi'sel mihad; (Alu İmran/197) Orası ne kötü bir ikemetgahtır.

Eğer böyle bir son bekliyorsa birileri, düşünebiliyor musunuz..! Bu aslında İdam mahkumunun, idamdan hemen önce lunaparkta oynamasına benzemiyor mu? Şimdi siz eğer onun akıbetini görüyorsanız, biliyorsanız, onun lunaparkta oynamasına, onun bir masada neşelenmesine, envai çeşit yiyeceklerle donatılmış bir masada kendi kendisine ziyafet çekmesine İmrenir misiniz? Gıpta eder misiniz. Biliyorsunuz ki biraz sonra ipe gidecek. Bu ondan daha dehşet bir örnek. Allah’ın verdiği örnek, ondan çok daha dehşet bir örnek.

bel yedahu mebsutatan aksine onun elleri sonsuzca açıktır. Allah sonsuzca cömerttir. Ğaniyyun müstean’dır. Yani hiçbir şeye ihtiyacı olmaz, ama herkesin ihtiyacını giderir. Giderebilecek kadar zenginliğe sahiptir. yünfiku keyfe yeşa Lütfunu dilediği gibi dağıtır. Kimisini vererek sınar, Kimini de alarak sınar. Bazen vererek cezalandırır, bazen kısarak ödüllendirir. Bu insanın dünyevileşmiş mantığı ile anlayabileceği bir şey değildir. Bu ancak gör dediği yerden bakarsanız anlaşılır.

Nasıl kısarak ödüllendirir, vererek nasıl cezalandırır demeyiniz lütfen, verdiği, verilen kişi için bir belaya dönüşebilir. Birine hediye ettiğiniz altın bir tabanca, elbette ki büyük bir değerdir. Ama eğer o silahla kendini vuracaksa şimdi bu bunun için ikrama mı geçmiştir, yoksa o kendisi için bir felaket nedeni mi olmuştur.

Nimetler bir bıçak gibi çift taraflıdır. Bir kılıç gibi çift taraflıdır. İki taraflı keserler. Doğru kullanılmadıklarında bir nikmete, (Şiddetli ceza. Hoş olmayan muamelelerle olan mücâzat) bir belaya dönüşebilirler. Onun için Allah’ın Birinden nimetini kısması onun için hep negatif anlama gelmez. Bazen pozitif anlama da gelebilir. Yani nimetini kısarak ona lütfediyor olabilir. Eline geçirdiği nimetle kendi felaketini hazırlayacaksa eğer bir insan, ona nimeti kısmak, onun felaketini önlemek değil de nedir. Ama tabii bazen de sırf imtihan için, sınamak için kısar ve sırf sınamak için açar. Sınavı, kıstığında ve açtığında verenlere ne mutlu.

Hayber seferinde, aklıma bir örnek geldi; Peygamber asrından Ebu Abs isimli bir adam gelir sefere çıkmadan önce. Sırtında çok eski bir elbise vardır. Resulallah bakar;

- Senin başka giyecek bir şeyin yok mu? Der.

Ki delik delik olmuş, teni gözükmektedir.

- Hayır ya Resulallah, hiçbir şeyim yok. Üstelik çocuklarıma da yiyecek bir şey bırakmadım savaşa giderken.

Resulallah elinde avucunda bir şey kalmamıştı bir tek elbise vardır, taze bir elbise, onu Ebu Abs’a verir. Al bunu der. Ebu Abs gider. Bir müddet sonra ordu sefere çıkarken ufukta görünür. Resulallah bakar, sırtında verdiği elbise yoktur. Biraz daha müstağmel bir elbise, kullanılmış bir elbise vardır, sorar.

- Giyinmedin mi elbiseyi?

- Ya Resulallah nasıl giyeyim, onu sattım 8 altına, 4 üne bu elbiseyi aldım, 2 sini yiyecek olarak çoluk çocuğuma bıraktım, 2 altına da kendim için sefer azığı hazırladım.

Resulallah’ın orada söylediği bir söz vardır.

- Gelecek sizin için bugünden çok daha varlıklı olacak. Bir gün gelecek dünya hazinelerini size açacak, ama sizin için hiçte iyi olmayacak. Sizin için o gün hiçte iyi olmayacak.

Ebu Abs, bunu görecek kadar yaşamıştır ve kendisi evet demiştir.

- Bizim için hiçte iyi olmadı..!

Onun için Resulallah’ın tüm hadis külliyatları, tüm hadis ansiklopedilerinin ortaklaşa aldığı bir hadisinde şöyle buyurduğu rivayet edilir.

- Ben ümmetimin tekrar putlara tapmasından korkmuyorum. Benim korkum, asıl korkum ümmetimin dünyevileşmesi, yani mala, mülke, paraya tapar hale gelmesi. Onu yüceltmesi ve dünyayı öncelemesi.

Bu tehlikeyi Resulallah daha baştan haber vermiştir. Onun için bu ümmeti bekleyen en büyük tehlike nedir diye sorarsanız, Yahudileşmek daha da özelde dünyevileşmektir. Çünkü Müslüman İsrail oğulları dünyevileşince Yahudileştiler.

ve leyeziydenne kesiyren minhüm ma ünzile ileyke min Rabbike tuğyanen ve küfra fakat rabbinden sana indirilen onların, - Onlar kim? Genelde ehli kitap, özelde Yahudileşen İsrail oğulları. Çünkü ayetin bağlamında ki pasaj zaten hep onlardan söz ediyor. Aslında onlardan söz etmiyor. Bizden söz ediyor.- rabbinden sana indirilen, onların küstahça azgınlığı ve inatçı inkarını daha da arttıracaktır. Yani şu anda senin üzerinde çok fazla nimet gözükmüyor. Ama gittikçe senin nimetin, sana verilen nimet artacak ve sana verilen nimetin artması da onların küstahlığını arttıracak.

Küstahlıkları şimdide belli oluyor. Yani sana Allah şu anda vermeyerek sınarken, diyorlar ki Allah’ın eli cimridir, sıkıdır. Allah cimridir diyorlar. Cimrilik yaptı diyorlar. Tamam da Allah sana yarın cömertçe davranınca onlar memnun olacaklar mı? Yani o zaman seni kabullenecekler mi? Şimdi güçsüzlüğüne bakıp, eğer haklı olsaydın güçlü olurdun diyorlar değil mi. Yani kendi içinde tutarlı mı Yahudi mantığı. Hiçbir zaman tutarlı olmadı. Yarın güçlü olduğunda hiçbir şey değişmeyecek demektir bu. Yani yarın güçleneceksin, ama Yahudi mantığı aynı bakacak sana yine. Güçlendin diye haklılığını tescil etmeyecek.

O halde bu kıssadan şu hisseyi çıkarabilirsin karşındaki yamuk mantığın sana davranışı, senin güçlü olup olmamanla ilgili değildir. Onun hakikate olan duruşu ile ilgilidir. Yamuk bakışı ile ilgilidir. Bakışında yamukluk olan kimse baktığı hiçbir şeyi doğru göremez. Onun için bu Yahudileşmiş mantığı esas alıp da o mantığa göre düzenlemeye kalkma. Yani tepkisel hareket etme. Sen Allah’a teslim ol ve Allah’ın senin için çizdiği yolda yürümeye devam et.

Eğer onların bakış açısına göre kendini uydurursan unutma ki onlar sana her halükarda bir bahane bularak inanmayacaklar. İşte burada söylenmek istenen de bu gerçek. Devam ediyoruz;

ve elkayna beynehümül 'adavete velbağdae ila yevmil kıyame ve biz onların arasına kıyamet gününe kadar sürecek olan kin ve nefret tohumları saçmışızdır.

Böyle bir mantık sevgili Kur’an dostları zaten sahibine kini din edinecek bir çarpıklık getirir. Böyle bir mantığın sahibi, yani hakikate uymamak için sürekli bahane imal eden bir mantığın sahibi mutlaka ve mutlaka kinini din edinmiştir. Onun için Yahudileşen İsrail oğullarının en tipik özelliklerinden biri de bu olarak veriyor Kur’an; Biz onların arasına kıyamet gününe kadar sürecek olan kin ve nefret tohumları saçmışızdır diyor.

Aslında Allah’ın kendisine atfettiği eylemler, genellikle kulların eylemleri, insanların eylemleri sonucunda Allah’ın dilemesi ile olur. Yani Allah insanların eyleminden bağımsız o sonucu vermez. Kendisine atfetmesi, zatına atfetmesinin anlamı da tevhidin bir sonucudur. Tevhit gereğidir. Çünkü Allah’tan bağımsız hiçbir şey gerçekleşmez inancı bunu gerektirir. Bu ayetin medlulünü, anlamını çok iyi kavramak için Yahudi tarihini bilmek yeterli, Onların arasına kin serpmek..!

Hz. Süleyman dönemine kadar altın bir devir yaşadılar. Krallıklar döneminde gerçekten İsrail oğulları uygarlığı yükselen bir uygarlık oldu ve Hz. Süleyman döneminde zirvesine çıktı. Ama Hz. Süleyman’dan sonra ikiye parçalandı. İsrailiye devleti. Yahudi ve İsraili diye. Ne oldu biliyor musunuz. Yani ayetin tecellisi tarihi bir hakikat olarak öylesine belirgin ve sabit ki..!

Yahudiye devleti Babillilerle ittifak yaptı, putperest Babillilerle, İsrailiyye üzerine, yani dindaşları ve kardeşleri üzerine düşmanla ittifak yaparak birlikte yürüdüler. Ve hz. Süleyman ve Hz. Davut’un kurduğu Devleti yerle bir ettiler. Ve Süleyman mabedini öz elleri ile, kendi peygamberlerinin mabedini yerle bir ettiler. Düşmanlarına yaltakçılık yaptılar. Öylesine bir aşağılanma içine girdiler.

Peki gününü gördüler mi diyeceksiniz, bu MÖ. Yaklaşık 6. yy. da oldu. Hayır gününü görmediler. 200 yıl sonra bu kez Yahudiyye devleti Asurlular tarafından yerle bir edildi. Ve bölgede hiçbir Yahudi bırakılmaksızın Asurlular, kitlesel bir göçe zorladılar. Aldılar ve Irak’a götürdüler onları. Yüz yıllar boyunca Irak’ta yaşadılar. Ancak Asurlular Perslilerin işgaline uğradıktan sonra vatanlarına yüzyıllar sonra dönebildiler.

Peki ne oldu döndüler de? Yine kin ve nefret onların dini haline gelmişti ki, bu kez de Titus Roma’sı yerle bir etti. Öyle bir yerle bir ediş ki 2.000 yıl bellerini doğrultamadılar. Çil yavrusu gibi yeryüzünün her tarafına yayıldılar. Kaçtılar. Diasporada yanı gurbette kendilerine bir vatan aramaya koyuldular. 2.000 yıllık bu gurbet işte böyle bir sürecin sonucunda gelişti. Ve yeniden yaptıkları mabetlerinin çöplük yaptı bir Kraliçe. Bir Bizans Kraliçesi. O çöplüğü ortadan kaldırıp, Hz. Süleyman’ın mabedini yeniden Allah’a ibadet edilen bir mabede çeviren Müslümanlar oldu. Hz. Ömer’in Hilafeti döneminde Kudüs’ün fethiyle ancak gerçekleşebildi.

Onun için Medine’de ki durumlarını ayetin 1. muhatabı olan Resulallah’a ve Müslümanlara, Yahudilerin Medine’de ki bu düşmanlıkları nereden kaynaklanıyor sorusuna aslında, bunların tabiatı bu. Bunların tarihi bu. Yani yeni yapmıyorlar bu işi manasına gelen böyle bir tarihi hakikat sunuluyor.

küllema evkadu naren lil harbi atfeehAllah Ne zaman savaş ateşi yaksalar Allah onu söndürür. ve yes'avne fiyl Ardı fesaden ve onlar yer yüzünde çürüme ve yozlaşmayı yaymak için çırpınırlar.

Bu korkunç bir şey. Gerçekten yer yüzünde çürüme ve yozlaşmayı yaymak için çırpınırlar mı? Evet çırpınırlar. Çok ilginç..! Neden? Bu kendileri için kötü olanın, tüm insanlık için kötü olduğu ilkesine inanmamaktan kaynaklanır. Dahası yer yüzünde ki varlıklarını, insanlara hakim olmakla açıklamak dolayısıyla kaynaklanır. Yani Bizim yer yüzünde ki varlığımız, bizim dışımızda ki tüm insanlar üzerine hakim olmaktır. Varlığımızın gerekçesi budur.

İşte bu var oluşlarını bir kibre, bir müstekbirliğe, bir böbürlenmeye, küstahça bir kibre endekslemek demektir. Onun içinde Yahudi geleneğinde yabancı; Goiym. 2 manaya gelir. Hem yabancı, hem de kendisine karşı her türlü kötülüğün meşru olduğu insanlar. Bakınız..! Onun için kardeşinden faiz almayacaksın der Tevrat. Ama yabancıdan, hayır. Yabancıya karşı hepsini yapabilirsin.

Böyle bir hakikat tahrifi var. Bu tahrifte İsrail oğullarının, Allah’ın seçilmiş kulları olduğu yanlışı yatıyor. Biz insanlar içinden Allah’ın seçtiği dostlarıyız. Geri kalanlar bizim hizmetçilerimiz. Aynen böyle. Tevrat’ta da bir vesile ile dile getirilmiş bu; Onlar senin hizmetçin olacaklar, ayaklarını öpecek o kavimler diyor. Ve senin ayakkabını bağlayacaklar. Onun için böyle bir mantık. Böyle bir mantık olunca tabii ki siz sizin dışınızdaki herkese her kötülüğü yapmayı meşru göreceksiniz. Meşru görüyorsunuz. Oysa ki ilginç değil mi, böyle bir mantığın sahibi olan Yahudilere Resulallah nasıl muamele yaptı hatırlasanıza bir, Hatırlayın:

Onlar anlaşmaya ihanet edip Ben-i Nadir Yahudileri anlaşmaya ihanet edip sürüldükleri zaman Medineli Müslümanlarda alacakları vardı. Medineli Müslümanlara daha önceden, cahiliye döneminden faizle borç vermişlerdi.

Resulallah dedi ki tüm alacaklarınızı eğer zamanından evvel almak istiyorsanız indirim yapın bir miktar şimdi ödensin. Bundan böyle her yıl belli bir miktar Medine’ye gelip Medine de kalabilirsiniz ve bir krş alacağınız kalırsa ben ona kefilim. Resulallah’ta bildiğiniz gibi Ebu Şahm isimli bir yahu diden aldığı buğdaya karşılık zırhı onda rehin olarak vefat etti. Oysa ki Resulallah vefat ettiğinde İslam devletinin sınırları Batı Avrupa büyüklüğüne erişmişti. İşte Resulallah’ın davranışı bu.

Hayber’in fethi sırasında Resulallah’ın gösterdiği adalet karşısında Hayber Yahudilerin reisleri şunu söylemekten kendilerini alı koyamıyorlardı.

- Bi haza kamissemevati vel ard. Yani gökler ve yerler işte bu adalet sayesinde ayakta duruyor.

Can düşmanları olan Resulallah’ın davranışları onlara bu hakikati ifade etmek zorunda bıraktı.

vAllahu la yuhıbbul müfsidiyn; Allah ise çürümeye ve yozlaşmaya neden olanları sevmez.

Unutmayın dostlar, tesadüf olmasa gerek. Marks, bir Yahudi annenin çocuğu. Froyd; Hem anne hem baba olarak bir Yahudi çocuğu. Yani tabii ki Yahudi bir anne babadan doğmuş olmak bizatihi insanı peşinen kötü yapmaz. Dedim ya, Peygamberin ifadesi ile; Hiçbir kavim bu manada tüm nesiller boyunca lanetlenmemiştir. Lanetli mantık vardır, lanetli kavim değil. Mantık lanetlenmiştir. O lanetli mantığı siz takınırsanız siz de lanetli olursunuz. Ama Yahudileşmeyi yeryüzünün en zirvesinde temsil eden yine Yahudiler olmaktadır. Ve ilginçtir yeryüzünde ki en bozucu, ifsat edici ideolojileri kuranlar, işte Marks gibi yine Yahudiler olmuştur. Çok ilginç..!

Bilmiyorum, Kapitalizmin kurucusu Keynes, Yahudi miydi..! Onu bilmiyorum. Ama Freud’un Yahudi olduğunu biliyorum. Ki tüm ahlaki ilkeleri temelinden kazıyıp yeryüzünde Ahlakı yok eden bir mantalite ile insanı tanımlayan, daha annesini emen, süt bebesinin bu davranışını da şehvetine bağlayan ve tüm insanları şehvet gücünün, libidonun kulu olarak nitelendiren böyle bir felsefenin, böyle bir yorumun sahibi herhalde tesadüfen Yahudi olmasa gerek. Tabii ki dediğim gibi Yahudileşmek en büyük tehlike.


65-) Ve lev enne ehlel Kitabi amenû vettekav lekefferna anhüm seyyiatihim ve leedhalnahüm cennatin naıym;

Eğer, önceden kendilerine hakikat bilgisi gelmiş olup (bunu değerlendiremeyenler), iman edip, (şirkten) korunsaydı, elbette onların kötülüklerini siler ve onları Naîm cennetlerine koyardık. A.Hulusi)

65 - Eğer ehli kitap iman etselerdi Allah'tan korksalardı şüphesiz kabahatlerini kefaretler ve kendilerini na'ım cennetlerine koyardık. (Elmalı)


Ve lev enne ehlel Kitabi amenû vettekav Eğer kitap ehli iman etmiş, yani inanmış. Buradaki inanma, neye inanmış, Kendi kitaplarına inanmış olsalardı. Peki burada Kur’an a inanmak girmiyor mu? Zaten kendi kitaplarına samimi olarak inanmış olsalardı, doğal olarak o iman onları Kur’an a götürürdü. Ki nitekim kendi içlerinde samimi olarak kendi kitaplarına inananların nihayetinde Kur’an a ve resule de iman ettiklerini görüyoruz. Abdullah Bin Selam gibi. Onun için eğer kitap ehli iman etmiş ve Allah’a saygıda kusur etmemiş olsalardı;

lekefferna anhüm seyyiatihim ve leedhalnahüm cennatin naıym; Kesinlikle onların kusurlarını örter ve kendilerini nimet diyarı cennetlere koyardık. Yani bizim diyor cenabı hak, bir Rabb olarak, Allah olarak, Rabbül alemin olarak kendisinin tüm insanlara rahmetini eşit dağıttığını ifade buruyor. Ve yine hangi suçu işlemiş olursa olsunlar, tevbe kapısını herkese, Yahudilere de açık tuttuğunu ifade buyuruyor. Bu açık. Yani, yaptığınız şeyler, vazgeçmeniz durumunda boğazınıza ya da boynunuza asılı, bağlı kalmayacaktır, affedileceksiniz. Diyor.

Onun için aslında bu bir Af çarpısıdır. Bu bir genel af çağrısıdır. Eğer pişmanlık duyarlarsa bu ilahi bir genel aftır. Bu bir fırsattır aynı zamanda. 

66-) Ve lev ennehüm ekamüt Tevrate vel İnciyle ve ma ünzile ileyhim min Rabbihim leekelu min fevkıhim ve min tahti erculihim* minhüm ümmetün muktesıdeh* ve kesiyrun minhüm sae ma ya'melun;

Şayet onlar Tevrat'ı, İncil'i ve Rablerinden onlara inzâl olunanı değerlendirip gereğini uygulasalardı, elbette fevklerinden ve ayaklarının altından gelen (manevî ve maddi âlemlerden alacakları) nimetlerle yaşarlardı! Onlardan ümmet-i mukteside (hepsinin hakkını veren) var; ama çoğu ne kötü işler yapıyor! (A.Hulusi)

66 - Eğer onlar Tevrat’ı ve İncili ve Rableri tarafından kendilerine sair indirileni doğru tutsalardı elbette hem üstlerinden yerlerdi hem ayaklarının altından, içlerinden mutedil bir ümmet yok değil, lâkin çoğu ne kötü işler yapıyorlar. (Elmalı)


Ve lev ennehüm ekamüt Tevrate vel İnciyle ve ma ünzile ileyhim min Rabbihim Eğer onlar Tevtat’ı, İncil’i ve kendilerine rableri tarafından indirileni uygulamış olsalardı leekelu min fevkıhim ve min tahti erculihim Gökten ve yerden gelen tüm nimetlerden, ya da başka bir ifade ile, üstlerinden ve altlarından yararlanırlardı.

Yine, çok ilginç burada şöyle bir soru akla geliyor. Onlar Tevrat’ın ve İncil’in hükümlerini uygulamış olsalardı. Burada Tevrat’ı ve İncil’i hayata koymayı, onlarla amel etmeyi mi teklif ediyor diye sorabiliriz. Ve yine şöyle bir soru sorabiliriz. Kur’an ın uygulasalardı dediği Tevrat’la İncil, orijinal Tevrat ve İncil mi burada kastedilen, yoksa şu anda elde bulunan ve bir kısmı tahrif edilmiş olan Tevrat ve İncil mi. Bu önemli bir soru.

Öncelikle evet, Tevrat ve İncil’i uygulasalardı diyor. Ama mazi fiili kullanılıyor. Bu ayetlerin indiği güne değil, daha öncesine yönelik bir uyarı, yönelik bir hatırlatma bu. Uygulasalardı böyle olmazdı.

Demek ki bu surenin 44., 45. ve daha müteakip, daha sonraki ayetlerini hatırlayın. Eğer uygulasalardı, orada 44. ayette; peygamberleri Yahudileşen kavmin peygamberleri, Tevrat’la hükmederlerdi diyor. Onların ahbarları da Rabbaniyyun da onunla hükmederlerdi. Ama bir gün geldi ki hükmetmez oldular.

Demek ki öncelikle benim anladığım buradan; bozulmamış orijinal hükümlerinin tatbik edilmesi. Zaten Orijinal hükümlerin tatbik edilmesi anlamına şu da geliyor; ve ma ünzile ileyhim min Rabbihim. Bu aslında unuttukları, bozdukları, tahrif ettikleri Tevrat’ ve İncil’de ki o tahrif ettikleri, ayıkladıkları, unuttukları hükümlere tekabül ediyor. Kendilerine indirilenlere. Tevrat diyorsunuz, İncil diyorsunuz, bir de kendilerine indirilen diyorsunuz. Onlara indirilen Tevrat değil miydi? Tevrat’tı, o halde ve ma ünzile ileyhim min Rabbihim. Ne oluyor? Yani rablerinden kendilerine indirilen? Tevrat’tan tarayıp ta çıkardıkları, İncil’den çıkardıkları, yani işlerine gelmeyen hükümler. Bu ikisini bir düşündüğümüzde sorumuzun cevabı aydınlanmış oluyor. Yani tüm hükümleri ile birlikte Allah’ın kendilerine gönderdiği orijinal mesajı uygulasalardı.

Burada söylenmek istenen çok daha önemli bir nokta var sevgili dostlar. Eğer uygulasalardı tahrif olmazdı. Bir metni, bir öğretiyi tahriften korumanın en emin yolu onu hayata dönüştürmektir. Ve buradan kıssadan hisse Müslümanlara peygamberin şahsında tüm bu ümmete söylenen de şudur. Eğer bir hükmü dahi uygulamadan taşra tutarsanız, çıkarırsanız, bu elinizde ki öğretinin tahrife açık hale gelmesidir. Saldırıya açık hale gelmesi anlamını taşır. Onun için öğretinizi eğer sağlama almak istiyorsanız, onu korumak istiyorsanız, mutlaka hayata dönüştürün, uygulayın anlamına geliyordu bu.

Onun için bu sorunun cevabı öncelikle orijinal Tevrat ve İncil, ama şu anda ellerinde bulunan Tevrat ve İncil’le amel etmemeleri anlamı çıkaramıyoruz buradan. Zaten bugünkü Tevrat ve İncil yaklaşık olarak asrı saadette Yahudiler ve Hıristiyanların ellerinde ki Tevrat ve İncil’le hemen hemen aynıdır. 3 aşağı, 5 yukarı tahrif edilmiş durumuyla mevcut idi o günde.

Eğer bu insanlar kendi inançlarını kendi metinlerini hayata uygulamakta samimi olsalardı bazı atalarının ayıkladığı, onların unutturduğu, onların tahrif ettiği noktalarda gelip duracaklardı ve gerçeği arayacaklardı. Eğer samimi olsalardı uygulamakta. Ve işte bu arayış onları getirip Kur’an ın kapısına bırakacaktı. Onun için bu ayeti her iki şekilde de anlamamızda bir beis yok. Tevrat’ın hem orijinali ile hem de bugünkü hali ile ona inananlar tarafından uygulanmasını tavsiye etmektedir.

Aynı zamanda bir ciddiyet çağırısıdır. Eğer inancınızda ciddi iseniz öncelikle elinizdekini bir uygulayın. Onu hayata dönüştürün. Tabii bugün bu çağrının kapsamına ben Müslüman’ım diyen insanlar da girmiyor mu sizce..! Artık onlar da bu manada bir ehli kitap haline geldi ve bu çağrının kapsamı onları da kapsıyor.

leekelu min fevkıhim ve min tahti erculihim gökten ve yerden gelen tüm nimetlerden yararlanırlardı.

Aslında bu şu anlama da gelebilir. Maddeyi ve manayı eşit miktarda hayatlarında istifadeye açarlardı. Yani ilahi olanla beşeri olanı dengelerlerdi. Sadece dünyevileşmezler, sadece dünyada ki nimetlerle yetinmezler, gök aynı zamanda yüceliğe tekabül eder, gök aynı zamanda ulviyete, aynı zamanda sonsuzluğa tekabül eder. Sonlu nimetlerde de dünya nimetlerinde olduğu gibi büyük bir standart geliştirirlerdi. Dünyevi hayat standartları, uhrevi hayat standartları ile beraber yükselirdi.

İşte bu ikisini birlikte götürürlerdi ama şimdi ne oldu? Sadece dünyayı geliştirdiler, dünyevi standartları yükselttiler ama ahlaki standartları, yani göksel standartlar, yüce standartlar, ahlaki standartları, dini standartları, inanç standartları ve uhrevi standartları yerin altına indi. 0 ın altında geziyor.

minhüm ümmetün muktesıdeh onlardan doğru, adil bir yol tutturanlar var.

Yine de süpürmüyor Kur’an dikkatinizi çekerim. Süpürücülük yapmıyor, Mutlaka içlerinden iyileri bir tarafa seçiyor. Yani Hıristiyanların ve Yahudilerin kendi inancında samimi olanları ile samimi olmayanları dahi Kur’an ayırıyor.

ve kesiyrun minhüm sae ma ya'melun; Çoğuna gelince ne kötü şeyler yapıyorlar.

Tabii burada çoğuna, özellikle çoğuna gelince ne kötü şeyler yapıyorlar derken Kur’an, onların çoğunluğunun bozularak o azınlığın değil artık, çoğunluğun inancının, çoğunluğun tahrifinin, çoğunluğun tercihinin toplumu kapsadığını, toplumun belirgin inancının çoğunluk inancı haline geldiğini de vurgulamış oluyor. Tabii ki bu o iyi olan azı, o çokla birlikte düşünmemizi gerektirmiyor.

67-) Ya eyyüherRasulü bellığ ma ünzile ileyke min Rabbik* ve in lem tef'al fema bellağte risaleteHU, vAllahu ya'sımüke minenNas* innAllahe la yehdil kavmel kafiriyn;

Ey (şerefli) Rasûl... Rabbinden sana inzâl olunanı tebliğ et! Eğer yapmazsan, "HÛ"nun risâletini edâ etmemiş olursun! Allâh seni insanlardan korur... Muhakkak ki Allâh, hakikati inkâr edenler topluluğuna hidâyet etmez! (A.Hulusi)

67 - Ey şanlı Resul sana rabbinden her indirileni tebliği et, etmezsen onun risaletini eda etmiş olmazsın, Allah seni insanlardan koruyacak, emin ol Allah kâfirleri muratlarına erdirmeyecek. (Elmalı)


Ya eyyüherRasul ey peygamber, bellığ ma ünzile ileyke min Rabbik Rabbinden sana indirilen hakikati tebliğ et.

Yukarıdaki ayetle birlikte düşünürseniz bu keskin, bu sert gibi gözüken ilahi hitabın anlamını daha iyi kavrarsınız. Ey peygamber, rabbinden sana indirilen hakikati tebliğ et.

ve in lem tef'al fema bellağte risaleteHU eğer bunu tam yapmazsan, - o (tam’ı) ı bu şekilde kullanıyorum ama genelde Celaleyn’den tutunda, Taberi’ye kadar yani günümüzdeki nispeten daha yeni olan müfessirlerden tutun da Kadim müfessirlere kadar burada ki yapmamayı, buradaki azarı, Allah’ın azarını, TAM yapmazsan, eksiksiz yerine getirmezsen anlamına almışlar. Onun için ben tekrar vereyim manayı,-

ve in lem tef'al fema bellağte risaleteHU eğer bunu tam yapmazsan, O’nun mesajını hiç tebliğ etmemiş olursun. vAllahu ya'sımüke minenNas Allah seni insanların saldırısından koruyacaktır. innAllahe la yehdil kavmel kafiriyn; kuşku yok ki Allah, nankör bir toplumu doğru yola ulaştırmaz. Kafiriyn’i nankör, yani verilen nimeti inkar eden biçiminde aktardım.

Burada şöyle bir soru akla gelir mi? Resulallah acaba  Allah’ın kendisine gönderdiği mesajlardan bir kısmını gizlemek niyetinde mi idi ki böyle bir azar geliyor. Böyle bir düşüncenin sadece Resulallah’a değil, aynı zamanda Allah’a iftira olduğunu Hz. Aişe ta o günden söylüyor ve diyor ki;

- Kim Allah Resulünün Allah’ın gönderdiklerinden bir tanesini gizlediğini zannederse, zannederse, aynen öyle ifade. Zannederse hiç kuşkusuz o Allah’a en büyük iftirayı atmış olur. Peygambere değil sadece. Allah’a en büyük iftirayı atmış olur.

Peki bu ibareyi nasıl anlayacağız ya? Eğer böyle ise, bunu diyemeyeceksek, ki diyemeyiz, Bu ibare şu bağlamda anlaşılmalı sevgili dostlar. Genelde, bir üstteki ayetle birlikte anlaşılmalı. Seçmeci bir mantıkla vahye yaklaşmak, onun bütüncül projesini temelden ret anlamını taşır. Onun için Resulallah başta olmak üzere tüm müminlere verilen bu emanetin eksiksiz bir biçimde hayata dönüştürülmesi söyleniyor. Yukarıda ki ayetlerin bağlamında gelmesi de ilginçtir bu ayetin, Ey Müminler bakınız, Yahudileşen İsrail oğulları kendilerine verileni tam olarak uygulamayınca tamamı gitti. Tam uygulamazsanız, tamamından oluyorsunuz.

Özelde buna şöyle harika bir örnek verebilirim:

Yahudileşen İsrail oğulları kendi kitaplarında ki ve Hıristiyanlar kendi kitaplarında ki Resulallah’ın geleceği ile ilgili haberleri görmezden gelince, ayıklayınca, onların üstünü kapatınca, ellerindeki Tevrat ve İncil işlevsiz kalıverdi. Hiçbir şeye yaramadı. Sanki inmemiş gibi oldu. Çünkü Kur’an a sırt döndüler, Allah’a sırt döndüler.

Bakınız kendi kitaplarında yer alan sadece Resulallah’ın geleceği ile ilgili hükümleri görmezden geldiler, bu kendi kitaplarının tamamına, Allah’a ve Allah’ın mesajına sırt dönmek anlamına geldi.

Onun için tam uygulamak. Buradan bizim içinde tam ters istikamette aynı neticeyi çıkarıyoruz. Onlar nasıl kendi kitaplarının, Resulallah’ın, gelecekte geleceğine ilişkin haberler dahi olsa bunu görmezden gelince Allah’a ve kendilerine, kendi mesajlarına yabancılaştılarsa, ey bu son mesajın kendilerine emanet edildiği insanlar, ey peygamber, sen de sana indirileni tam olarak, eksiksiz olarak uygula, hayatına geçir. Yani bu tebliğ etmenin içinde zaten ameli tebliğde var. Yaşa, hayatına geçir ki eğer bir noksan olursa tamamından olursun. Çünkü vahiy binası, hepsi birbirine bağlı tuğlalardan örülmüş muhteşem ve kombine bir binadır. Bu kombine binadan bir tek tuğlayı çektiğinizde hepsi gidebilir. Onun için işte bu genelde ve özelde bu ayetle bu hakikat ifade edilmiş oluyor müminlere.

vAllahu ya'sımüke minenNas Allah seni insanların saldırısından koruyacaktır.

Bize, başta Taberi olmak üzere Razi’nin, Zemahşeri’nin, İbn. Kesir’in ve diğerlerinin verdiği haberden yola çıkarak, Resulallah bu ayetler ininceye kadar korunuyordu. Yani korumaları vardı. Bu ayet indikten sonra korumalarını artık gönderdi ve beni Allah koruyacak dedi biçiminde bir rivayet geliyor ama bu rivayet tabii ki bu ayet, bu rivayetle doğrudan ilişkili değil.Daima ve daima Allah’ın Resulünü koruduğu ile ilgili zaten Kur’an ın bir çok yerinde uyarılar olduğu gibi burada da uyarı var.

innAllahe la yehdil kavmel kafiriyn; Kuşku yok ki Allah nankör bir toplumu doğru yola ulaştırmaz.


68-) Kul ya ehlel Kitabi lestüm alâ şey'in hatta tukıymut Tevrate vel İnciyle ve ma ünzile ileyküm min Rabbiküm* ve le yeziydenne kesiyren minhüm ma ünzile ileyke min Rabbike tuğyanen ve küfra* fela te'se alel kavmil kafiriyn;

De ki: "Ey önceden kendilerine hakikat bilgisi gelmiş olanlar! Tevrat'ı, İncil'i ve Rabbinizden size inzâl olunanı ikame etmedikçe (bilfiil yaşamadıkça), bir şey üzere değilsiniz!" Andolsun ki, Rabbinden sana inzâl olunan, onlardan çoğunun inkârını ve taşkınlığını arttırır... O hâlde inkârcılar topluluğuna üzülme! (A.Hulusi)

68 - De ki: Ey Ehli kitap! Siz Tevrat’ı ve İncili ve daha size rabbinizden indirileni tutup icra etmedikçe hiç bir şey değilsiniz, Celâlim hakkı için sana rabbinden indirilen -bu Kur'an- onlardan bir çoğunun tuğyanını ve küfrünü artıracak, o halde kâfirlere acıyacağın tutmasın. (Emalı)

Kul ya ehlel Kitab De ki; Ey kitap ehli lestüm alâ şey'in hatta tukıymut Tevrate vel İnciyle ve ma ünzile ileyküm min Rabbiküm Dikkat edin dostlar, Ey peygamber diye başlayan ayetten hemen sonra yine pasajın ana konusuna döndü Kur’an. Demek ki ey peygamber diye başlayan ayet aslında, bak onların haline, bu duruma düşme. Bizim biraz önce yaptığımız tefsiri, bu bir sonraki ayet, 68. ayet çok daha güzel açıklıyor.

Kul ya ehlel Kitab De ki ey kitap ehli, lestüm alâ şey'in hatta tukıymut Tevrate vel İnciyle ve ma ünzile ileyküm min Rabbiküm Tevrat’ı, İncil’i ve rabbinizden size indirilenleri tam uygulamadıkça siz hiçbir şey değilsiniz. Yani sizin hiçbir temeliniz yok. Neden, elinizde kitap var ya uygulamadıkça neden bir şey olmayalım? Evet, demek ki elinizde hakikatin belgesini tutuyor olmanız çok fazla bir anlam taşımıyor. O hakikati hayatınıza dönüştürmüyorsunuz.

Elinizde sizin hastalığınızı iyi edecek bir reçete taşıyor olmanız, hastalıktan kurtulduğunuz anlamına gelmiyor, ta ki o reçeteyi uygulayıncaya kadar.

Elinizde savaşı kazanacak mükemmel bire savaş planı olması sizin o savaşı kazanmanız anlamına gelmiyor, ta ki o planı tatbik edinceye kadar.

Elinizde dünyanın en muhteşem binasının projesini taşıyor olmanız, başınızı sokacak dünyanın en güzel sarayına sahip olmanız anlamına gelmiyor. Ta ki o planı hayata geçirinceye kadar. O halde burada da söylenen o. Eğer hayatınıza geçirmiyorsanız elinizde taşıdığınız şey, sadece tarifesidir.

Nasrettin hocanın misalini biliyorsunuz. Harika bir pasta tarifesini eline almış, o tarifeye göre de tüm erzakı gidip dizmiş. Peynirinden yumurtasına, tereyağından sütüne kadar. Ama bir karga gelmiş elindeki paketi kaptığı gibi götürmüş. Hoca arkasından elindeki kağıdı sallıyormuş. Tarifesi bendedir. Doğru tarifesi elimizde Kur’an bunun tarifesi. Ama tarifenin elinizde olması tek başına yeterli değil. O tarifenin hayata geçmesi lazım. Yoksa ondan umulan fayda hasıl olmayacaktır ve onun olması durumuyla olmaması durumunda hiçbir fark olmayacaktır. Yani o yokken ne hale düşecekseniz, o varken de aynı hale düşmüş olacaksınız.

ve le yeziydenne kesiyren minhüm ma ünzile ileyke min Rabbike tuğyanen ve küfra ama elbette rabbinden sana indirilenler, onlardan bir çoğunun küstahça taşkınlığını ve inkarını artıracaktır.

Yukarıda da buna benzer bir ayeti tefsir etmiştik hatırlayacaksınız, yani onlar sana bir takım itirazlarda bulunuyorlar. Seni yer yüzünde ki hükümranlığına gücüne, zenginliğine bakıyorlar ve Allah’ın senden nimetini esirgediği için seni doğru yolda olmadığını söylüyorlar. İnanarak veya inanmayarak, bunu böyle söylüyorlar. Eğer Allah seni destekleseydi sana nimetler verirdi diyorlar. Biz zenginiz. Evet öyle diyorlardı. Zenginlik bizde Ya Muhammed, güç bizde. Peki biz neden sana iman edelim.

Burada yine böyle bir mantığı kökten reddeden bir ayet geldi. Diyor ki; Eğer Allah sana nimetini artırsa bu sefer onlar sana inanacakları yerde, ne yapacaklar, Küstahça taşkınlıklarını ve inkarını artıracak. Allah’ın sana artırdığı nimeti. Yani yine seni haklı bulmayacaklar.

fela te'se alel kavmil kafiriyn; Artık kafir bir toplum için üzülme.

Bu da çok önemli. Resulallah’ın ruh haritasını bize veriyor bu demek ki. Onların hidayeti üzerinde ne kadar duruyorsa Resulallah, onların hidayet bulması için ne kadar çırpınıyorsa rabbimiz onu teskin ediyor. Kendini bu kadar üzme diyor.


69-) İnnelleziyne amenû velleziyne hadu vassabiune vennesara men amene Billahi vel yevmil ahıri ve amile salihan fela havfün aleyhim ve la hüm yahzenun;

Muhakkak ki iman edenler, Yahudiler, Sabiiler ve Nasara'dan kim (âlemlerin ve kendisinin Rabbi olan) Allâh'a ve gelecekte yaşanacak sürece iman eder ve imanının gereğini yaparsa, onlara korku yoktur ve onlar mahzun da olmazlar! (A.Hulusi)

69 - Şüphe yok ki iman edenler ve Yahudîler, Sâbiîler, Nasrânîler: Bunlar içinden her kim Allaha ve Âhiret gününe iman edip de sahih olarak çalışırsa artık onlara korku yoktur ve onlar mahzun olacak değillerdir. (Elmalı)


İnnelleziyne amenû velleziyne hadu vassabiune vennesara Çünkü bu kitaba inanan kimseler, yani büyük harfle başlayan Müslümanlar. Müslümanları küçük harfle söylediğim zaman, tüm yeryüzündeki tevhide inanan muvahhit insanları kastediyorum. Tabii ki konuşmada büyük ve küçük harf belli olmadığı için büyük harfle dedim. Küçük harfle söylediğim zaman bu. Büyük harfle söylediğim ise bu ümmet, Resulallah’ın ümmeti anlamına kullanıyorum.

Evet, burada; Ey Müslümanlar İnnelleziyne amenû yani iman edenler, bu kitaba iman edenler velleziyne hadu Yahudileşenler, vassabiune sabiler, vennesara ve Hıristiyanlar, men amene Billahi vel yevmil ahıri ve amile salihan fela havfün aleyhim ve la hüm yahzenun; Allah’a ve ahiret gününe inanan, doğru ve yararlı eylemde bulunan hiç kimse bunların içinden, gelecekten endişe duymayacak, geçmişten dolayı da üzüntü duymayacaktır. Allah böyle bir garanti veriyor.

Bakara suresinin 62. ayetini hatırlatırım. Buna benzer bir formda gelmişti.

İnnelleziyne amenû velleziyne Hâdû venNesara vesSabiiyne men amene Billâhi velyevmil'ahiri ve amile salihan, felehum ecruhum inde Rabbihim ve la havfün aleyhim ve lâ hum yahzenûn; (Bakara/62)

Küçük değişiklerle buna benzer bir formda gelmişti bakara/62. Orada ödülleri verilecektir. Ödülleri kendilerine aittir denilerek yine onlar için geçmişten dolayı bir üzüntü, gelecek kaygısı taşımayacaklarını söylemişti.

Burada sevgili dostlar dikkatinizi çekmek istediğim bir şey var. Kur’an tüm vahiylerin zirvesidir. Kur’an ruhi olgunluk projesinin en son, en mükemmel hitabıdır. Tacıdır, vahiylerin ser tacıdır. Ama buna rağmen Kur’an ın bu özelliği taşımasına rağmen önceki inanç mensuplarını Allah’ın rahmetinden mahrum etmeyen tek kitaptır. Onların da güzel ve doğru yaptıklarının karşılığını göreceğini söyleyen tek mesajdır.

İşte bu manada Kur’an yine tüm ilahi mesajların üzerinde, onlarında içinde taşıdığı hakikatleri benimseyen ve temsil eden bir zirvedir. İlahi mesajın son zirvesi. Burada söylediği şey; Bir inanç kibrine bir inanç müstekbirliğine kapılmadan insanların her doğru ve güzeli alkışlamalarını, kimde görürlerse görsünler o doğru ve güzelliğin aslında sahip çıkılacak ve benimsenecek bir şey olduğunu bilmeleri yönünde bir telkindir bu ayet.

Bu ayet Yahudileri Yahudileştiren İsrail oğullarını, Müslüman İsrail oğullarını Yahudileştiren o inanç kibrini Müslümanlardan uzak tutmak için de bir uyarıdır. Kendi dışınızda hakikat olmadığını iddia etmeyin. Kendi dışınızda ki güzellikleri görün. Onları onaylayın ve tüm güzellikleri, tüm güzel sonu, tüm nimetleri kendinize ve mensubu olduğunuz topluma tahsis etmeyin.

Devam ediyor - 2 - sayfaya geçiniz.